𝙃𝙤𝙪𝙨𝙚 𝙗𝙮 𝙩𝙝𝙚 𝙨𝙚𝙖 » 𝘴𝘵𝘢𝘳𝘬

d o n a k a l m ı ş

O C E A N

Onu tekrar görmeye başladığımda takvimler üç gün daha atmıştı. Terliklerimin çıkardığı sesten memnun bir şekilde evime dönüyordum. Bir kolumda bej renkli sahil çantası, diğerindeyse şemsiye taşıyordum. Islak saçlarım kuş yuvasına dönmüş olmalıydı.

Yakışıklı Orta Yaşlı Adam evin kapısını araladığında duyduğum sese doğru döndüm. Kesinlikle heyecanlanmış falan değildim, hah. Sadece...

Her neyse. Üzerinde beyaz bir takım elbise vardı ve sakal kesimi onu biraz maço göstermişti. Donakalmış bir biçimde beni süzüyordu.

Donakalmış?