Why me?

15

POV LIAM

"Fee, fee wordt wakker." Zeg ik rustig en leg me hand zachtjes op haar. Ze schrikt wakker en begint zwaar te ademen. "Sssst het is oké." Ze kalmeert wat en ze veegt een traan weg. "Wat doe je hier?" "Ik hoorde je schreeuwen dus ik dacht ik kom even kijken. Ze gaat door haar mooie krullen. "Heeft iemand anders me ook gehoord?" "Nee volgens mij niet." "bedankt maar ik red me wel." Ik zucht en rol met me ogen. "We houden van elkaar Fee laat me nou blijven." Ze schud haar hoofd. "Dat zij je eergisteren zeker ook tegen Liselotte? Of niet." Ze kijkt me boos aan. Ik weet niet wat ik moet antwoorden. "Kijk ik had al lang geen seks meer gehad en ja." "Rot op." Zucht ze. Ik blijf eigenwijs zitten. "Rot op." Zegt ze nu wat harder. "Ik meen het Liam je kunt beter gaan." Ik aarzel even maar blijf toch zitten. "Ik ga niet want ik hou van je en ik ga pas weg als het is uitgesproken." Ze zet haar nagels in der handpalmen. "Nu niet." Zucht ze en staat op en loopt vervolgens naar haar bed. "Feline ik
Meen het." "Ik ook!" Roept ze nu en slaat een keer tegen de muur. "Fuck." Mompelt ze. "Oké maar ik kom morgen terug." Ze zucht en knikt. Ik verlaat te kamer.

POV FELINE

Ik hoor de deur in het slot vallen. Ik leun tegen de muur aan en laat me langzaam naar beneden glijden tot ik op de grond zit. Ik ben in slaapgevallen op de bank. Ik zucht en een traan rolt over me wangen. Zou ik gewoon naar Amerika verhuizen of zo iets? Dan ben ik klaar met al deze mensen. Ik haal me neus op. Mijn telefoon gloeit op en ik haar een Ping. Ik pak me telefoon en open het bericht.

Annoniem: Ik leef nog Feline, ik leef.

Mijn hart klopt in me keel en mijn woede is naar de emoji bang omgeslagen. Ik sprint naar de kamer van Liam en Sef. "Help." Roep ik en gooi de deur met een smak dicht. Ik sta helemaal te schaken en ben bang dat ik flauw ga vallen. Sef en Liam staan allebei in hun boxershorts voor me. Alles begint te draaien en voor ik het weet is alles zwart.

Langzaam open ik me ogen. Ik schrik overeind en krijg een kopstoot van Sef. "Sorry." Mompel ik. "Geeft niet." Zegt hij lief. "Wat is er gebeurt?" "Je kwam binnen rennen en riep help, je viel flauw kort daarna." Opeens weet ik het weer. Ik raak een beetje in paniek. "Ik kreeg een bericht van een annoniem iemand." Ik pak me telefoon en geef hem aan Sef. "Wie weet allemaal van wat er is gebeurt?" "Jij, Swen , Liam en me familie." Hij knikt. "Oké ga jij maar even slapen dan roep ik de rest." Ik knik vermoeid en sluit me ogen weer.

Heyy, vinden jullie het nog leuk? Ik krijg niet echt het idee dat het een samenhangend geheel is. Dit is me tweede boek dat ik ooit in me leven heb geschreven dus tips zijn erg welkom! Laat ze dus vooral achter en ideeën boor het boek ook! Xx Stella💋