Do Not Say That - ( Yui 🌸 Subaru)

🔪Bölüm 2🔪

Hey selam, uzuun bir süre sonra yeni bölüm karşınızda. Geri dönmedim ama bölüm atacağım merak etmeyin. :3

Uyandığımda odamdaydım. Etraf çok karanlıktı, telefonumu alıp el fenerini açtım ve bir günlük tutmaya karar verdim,eğer burada ölürsem benden sonraki kişi bu notları okusun..

                      ~GÜN 1 ~
Bugün not tutmaya başlayışımın ilk günü.. Kaçma planlarımı buraya yazacağım. Sen, dediklerimi yapmamalısın ama yazdıklarımdan yola çıkarak yeni bir fikir üret ve dene. Korkma.. Ölümden korkma, iki seçenek vardır. Kaçmak veya öldürülmek. Sen hangi tarafta olacaksın?
   
            -GÜNLÜĞE YAZMAYI KESTİM.-

Yazdıklarım sayesinde biraz gaza geldim  vampirlerle dolu bi evde olduğumu unutarak yazmışım günlüğü. Günlüğümü aldım ve yanımda getirdiğim kutuya koyup kapağını kilitledim. Vampirlerden biri görse ölebilirdim..

Odadan çıktığımda hala karanlık vardı. Herkes uyumuş muydu acaba? Salona gittiğimde herkesin orda toplanmış olduğunu gördüm.

- Neden ışık yok? - yui-
- Reiji faturaları ödemedi. - subaru-
-Sen ilk önce kırdığın duvarların parasını ver! Ben bu parayı sıçıyor muyum yav?!? - reiji-
Reiji'nin bu haline gülmemek için kendimi tuttum.
(kafanız karışmasın diye yanlara isim yazdım :3)

- Bence uyuyalım. Yarın sabah bakarız..  - yui-
-Gece uyumayız biz. - ayato-
-yoo ben uyurum. -shu-

-O zaman ben uyuyayım, iyi geceler. - yui-
-Yav yui saat daha 8 nereye gidiyorsun zaten yeni uyandın. Saat bi 10 olsaydı. Ayrıca az sonra okula gideceğiz yani uyumak yerine üstünü değişmeye git. - reiji-

"peki" diyerek geçiştirdim ve hızlıca odama koştum. Üstümü değişmeye başladım. Önce üstümü, sonra altımı giydim. (bu nasıl cümleyse dmvkxlvclvö)

Aynanın önüne oturdum ve saçlarımı taramaya başladım. Saçlarımın dalgalı olması çok güzel birşeydi. Benim hoşuma gidiyordu en azından. Boynumda bir morluk oluşmuştu. Morluk fazla büyük değildi bu yüzden kalın siyah bir kolye taktım. (tasma da denir)

Bu bana yeni bi görünüm kazandırdı ve çok hoşuma gitti. Bileklik taktım ve hızlıca çantamı alarak aşağı indim. Ya ben niye çok tatlıyım? Neyse boş yapmak güzeldir. (canım sıkılınca temsili)

El fenerimi açtım.
-Şunu gözümden çek aptal düz göğüs!
- Ah ben... Üzgünüm

Hepimiz arabaya bindik. Dışarıyı izliyordum. Yol boyu kimse konuşmadı. Hepsini teker teker inceledim. Subaru ellerini birleştirmiş dışarı bakıyordu. Subaru araba markası değil miydi? (ciddi değilim merak etmeyin şdlgşcşbşc) yerimden kalkıp onun yanına oturdum.
-Hey subaru.
-Ne var?
-Okulda biraz konuşabilir miyiz?
-Peki.
Konuşmamız bu kadardı.

Herkese tek tek bakmaya karar verdim. Reiji kitap okuyordu. Laito elini yüzüne koymuş öne bakıyordu. Kanato ayıcığı ile konuşuyordu ve ayato'da kızgın gözlerle bana bakıyordu. Kızgınlığını benden fena çıkaracaktı sanırım.

Okula vardığımızda subaru'yu kolundan tuttum ve benimle gelmesi için çekiştirdim ama yerinden kıpırdamıyordu. Bana gülümsediğinde,
-Rica et.
-Lütfen :/

Rica ettiğimde benimle gelmeyi kabul etti.
-Bana herşeyi anlat sana yardımcı olmak istiyorum!
-Söylesene, sana anlatsam ne yapabilirsin? Boşuna konuşmak istemiyorum.
-Subaru unutma ki senden büyüğüm! Bu yüzden dediğimi yap ve anlat.
-Sadece birkaç ay büyüksün ama boyun küçük gösteriyor yui.
-B-böyle söyleme!

Arkasını dönüp gitmekle yetindi. O sırada hemen ayato geldi. Tabi boş durur mu? Hemen acısını çıkarmalı. Sanırım bir hafta yürüyemeyeceğim. Şaka şaka ödlglcblcşv.

-Sen akıllanmayı düşünmüyor musun?
-Ha?
Beni kolumdan çekiştirmeye başladı. Okulda tek biz değildik ama umursayan da yoktu.

Beni depo gibi bir yere götürdü ve yere fırlattı. Bildiğiniz fırlattı yani eşya fırlatır gibi. Işığı kapattı.
-Işığı aç, lütfen! Karanlık korkum var!

Küçükken bir tramva geçirdim ve bu yüzden karanlık korkum var..

-Sence açacak mıyım!?
-Lütfen!

Kapıyı üstüme kapattı.
-Telefonum!
-Ona ihtiyacın olmayacağı için bir süre bende kalacak.
-Senden Nefret Ediyorum!
Hangi mantıkla bir vampire nefretimi söylediysem artık.
- İstediğin kadar et.
Kapıyı üstüme kapatıp gitti. Ben karanlıkta kaldığımda ağlamaya başladım. O kadar korkuyordum ki.. Dışarıdan gelen sesler beni daha da ürkütüyordu. Nolur biri beni kurtarsın..