İlk defa ciddili olarak fic yazacağım çok ciddiye alarak okumayın. :) ><><><><><><><><><><><><><><><
Lisa'dan...
"İyi ki doğdun Lisa~. İyi ki doğdun Lisa~."
Gülümseyerek elindeki pastayı çalışma masama bırakan Jennie'ye baktım. Pastayı dikkatli bir şekilde bıraktıktan sonra bana döndü ve birbirimize sarıldık.
Jennie'yi çok seviyorum. Çok küçükken düştüğüm bu yetimhanedeki en -ve tek- sevdiğim şeydi.
"İyi ki doğmuşsun benim bir tanecik dostum!" Birbirimizden ayrılırken yanağıma bir öpücük bıraktı. "Teşekkür ederim. Hadi pastayı yiyelim!" Jennie kıkırdadı. "İşin gücün yemek Lisa." Güldüm.
3 yaşındaydım. Söylediklerine göre annem ve babam bana bakamayacak kadar kötü durumdalarmış. Bu yüzden beni buraya bırakmışlar. Gerçekten doğru mu; yoksa sadece beni üzmemek için mi olayı yumuşatıyorlar, bilmiyorum.
Jennie Kim. En yakın arkadaşım, hatta kardeşim. Benden 5 yıl sonra geldi bu cehenneme. Ailesini trafik kazasında kaybetmiş. Çok ağlamıştı. Bizi aynı odaya aldılar. Önce hiç konuşmadı benimle. Sonra ben sürekli şakalar yaptığım için kıkırdamadan edemedi. Yavaş yavaş konuşmaya başladı. Sonunda en yakın arkadaşlar olup çıktık.
Bu benim 18. yaş günüm. Sevinsem mi üzülsem mi bilmiyordum. Jennie'nin 18 olmasına daha 1 ay vardı. Yetimhaneden zor da olsa o 18 olana kadar burada kalmamın iznini alabilmiştik. Ev bakmaya başlamalıydık. İş bulmalıydık. Sorumluluklar beni hep gererdi. Ve şu an da çok gergindim; ama belli etmiyordum.
"Çikolatalı yaptırdım Min teyzeye. En sevdiğinden."
"Yeey en sevdiğimden!"
Birlikte kıkırdayarak pastadan böldüğümüz dilimleri yemeye başladık.
Lise son sınıf yeni bitmişti ve üniversiteye geçmemize 2 ay vardı. Yani kısacası yaz tatilinin ilk ayındaydık.
"Lisa şaka maka üniversiteli genç kızlar olmamıza 2 ay kaldı."
"Aynen. Aslına bakarsan biraz tedirginim."
"Neden? Tıp zordur diye mi?"
Evet bundan da bahsedeyim. Okula başladığımdan beri çok çalışkan biriydim. Derslerim hep iyiydi ve doktorluğa özenirdim. Bu yüzden tıp seçmeye karar vermiştim. Jennie de benden farklı değildi. O da tıp seçmişti ve dersleri en az benimkiler kadar iyiydi.
"Hayır. Ortamdan korkuyorum. Orası çok kalabalık olacak ve insanlar her zamanki gibi acımasız olacak. Ya kötü bir izlenim bırakırsam ve insanlar beni sevmezse?"
Jennie gözlerini devirdi. "Saçmalama. Seni sevmeyecekler de ne demek? Hem ben varım sevmezlerse sevmesinler ben severim seni."
Gülerek ona baktığım sırada boş kağıt tabağımı çöpe bıraktım. Geri dönüp kendimi yatağıma doğru bıraktım ve derin bir iç çektim. Birkaç saniyeliğine kapattığım gözlerimi tekrar araladığımda tepemde dikilmiş bir Jennie ile göz göze geldim.
"Bu gece beraber yatalım mııı?" derken dudağını büzüyordu.
"Gel bakalım." Kendimi kenara kaydırdım ve yanımda boşluk bıraktım. Gülümseyerek yanıma sokuldu ve gözlerini kapattı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
bu fotoğrafı koymamın nedeni AŞIRI tatlı olması silaüqşai
