Lalisa'dan
"Jennie burası çok güzel!"
"Eveet! Bak mutfak da çok minnoş."
Gezdiğimiz 27. evin mutfağından çıkarken Jennie ile ne kadar beğendiğimizi konuşuyorduk. Hızlı adımlarla koridordaki ev sahibinin yanına vardık. Sorumu hemen yönelttim.
"Peki kirası ne kadar?"
"300.000 won."
Jennie'ye döndüğümde onun da heyecanlı gözlerle bana baktığını fark ettim.
"Siz ciddi misiniz? 3 milyon falan olmadığına emin misiniz yani cidden 300.000 won mu?"
"Evet efendim aylık kirası 300.000 won."
Dönüp birbirimize sıkıca sarıldık. Sonunda ev bulabilmiştik ve sevinçten ağlamak üzereydim. Sırada iş bulmak vardı ve önemli olan da buydu.
-
2 hafta sonra...
Evin tamamlanmasına az kalmıştı. Yetimhane'den tanıdığımız arkadaşlarımız ve aşçı ablalarımız mobilya ve para konusunda yardımcı olmuşlardı. Kutu gibi ama tatlı bir evimiz olmuştu. İşin iyi yanı Jennie bir iş bulmuştu! Bir eczanede işe girmişti. Hem kendini tıp konusunda geliştirmek, hem de ayda 1300 dolar maaş alacağı için.
Benim de bir iş bulmam gerekiyordu ama bulmam uzun sürecek gibi görünüyordu. Şimdilik akışa bırakmıştım çünkü garanti bir gelirimiz vardı.
"Lisa sence abajuru buraya mı koyalım yoksa diğer köşeye mi?"
Düşüncelerimi Jennie'nin bu sözleri dağıttı.
"Hmm. Bence onu yatak odasına koyalım."
"Aaa evet orada harika durur! Sen bu işi biliyorsun Lisa!"
Dedi ve kedi gibi koşarak yanıma gelip bir öpücük bıraktı yanağıma. Sonra aynı kedi koşuşu ile odaya gitti.
-
3. Bölüm Sonu
Selaam^^ Bu bölüm biraz kısa oldu çünkü diğer olayları yazsam konuyla alakasız olacaktı. Diğer bölüm için ilham gelince görüşmek üzere♡
💜
