"Sonunda 1 hafta bitmisti bu bi hafta içinde iyice dinlenmis kendimi toparlamistim simdi okula gitme vaktiydi iste bugun neler olacagi belli degildi cunku okula maskeyle gitmek zorundaydim hazirlandim kahvaltimi yaptim ve dogru okulun yolunu tuttum ama biraz gec kalmistim ders baslamisti kosarak sinifa gittim kapiyi tiklattim iceri girdim ve tamda tahmin ettigim gibi butun gozler bendeydi ela "noldu" baskislarini uzerime dikmisti maskemi indirdim özrumu diledim ve elanin yanina gectim zil calmisti sonunda ders bitmisti herkes yanima toplandi 'noldu'diye bir sey yok takmam gerekiyor dedim elayida boyle diyerek gecistirmistim derse giren hocalarimda öcüymüşüm gibi bakiyordu sonunda bugunde bitmisti elayla birlikte evin yolunu tuttuk elayla yolda yuruyorduk bizim evin yanindaki villaya birilerinin tasindigini fark ettik merakla o tarafa gittik ela bianda duraksadi 'noldu'diye durtukledim elayi ela dedi 'b bu seni hastaneye getiren cocuk' o anda bi adam 'burak oglum sunun al'diye bagirdi cocugun isminin burak oldugunu ogrendik bagiranda buyuk ihtimalle babasiydi saskinlikla elayla evlerimize girdik 1 hafta derslerden geri kaldigim icin saat 12 ye kadar dere calistim eksiklerimi tamamladim sonra elayi aradim ve bize geldi bunu sık sık yapardik benim odamin penceresi agac eve aciliyor yine elayla o agac eve gittik bu agac ev bizim icin cok degerliydi bu agac evde bizim cocuklugumuz vardi elayla oturduk gece 3 'e kadar cene caldik sonra evlere dagildik bende yarin icin hazirligimi yaptim ve kendimi uykunun kollarina esir biraktim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~BU BENİM ÖYKÜM~
RomanceÖykü adinda 17 yasinda olan bir kizin hayatini okiyacaksiniz öykunun bu hayatta pek yuzu gulmemisti son evre losemi hastasiydi oda yetmezmis gibi kalbide iyi degildi babasi onu istememis dogmadan defolup gitmisti annesiyle yasiyordu ama sonra annesi...
