[gün 1, eru_shiina: shinkami]

1K 48 40
                                    

—————————————————

BNHA FAN-FIC WEEK DAY 1 -
SHINKAMI | Hitoshi Shinsou x Denki Kaminari

AU/Tema: Hanahaki

Uyarılar: ×

Yan Shipler: momojiro

Yazar Notu: baştan sona bitirdiğim ilk shinkami olduğundan dolayı okuyucuları tam olarak tatmin etmeyeceğine, ayrıca oneshot kavramını da biraz(!) yanlış kullanmış olabileceğime emin olsam da; iyi okumalar dilerim!

—————————————————

—————————————————

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Sonbahar, pılıyı pırtıyı toplayarak bir değişimin habercisi gibi Japonya'nın bu ufak bölgesine birkaç ay konaklamak şartıyla uğramış ve beraberinde yaz mevsiminde herkesin özlemini çektiği serin havaları getirerek uzun kollu kıyafetlerin dolapların köşelerinden gün yüzüne çıkmalarını sağlamıştı. Son zilin çalmasının ardından öğrenciler mevsimlik üniformalarıyla okuldan ayrılırken sonbaharın valizinden çıkararak etrafa saçtığı, batan güneşin oluşturduğu kızıllığın altında bir renk şöleni oluşturan kurumuş yapraklara basmaktaydı ancak başta yüreklerinde bir mezuniyet telaşı çiçek açmaya başlamış üçüncü sınıflar olmak üzere pek çok öğrenci sonbaharın bu hediyelerini umursamadıkları için eve dönüş yolunda akıllarında olan tek şey yapmaları gereken ödevler ve izlemek istedikleri dizilerde ne olacağıydı.

Bahsettiğimiz bu son zilin tüm okulda duyulmasının ardından "Yarın görüşürüz!" sözüyle birbirinden ayrılan oğlanlardan biri ayakkabı dolaplarına doğru ilerlediğinde, ötekinin yüzündeki gülümseme diğeri sırtını döndüğü an solmuştu ve bu oğlan da yanından koşarak geçenlere inat yaparcasına yavaş adımlarıyla kulüp odasına gitmekteydi.

Sonbahar, bu iki oğlanın ilişkilerinde yaşanacak büyük değişimlerden birinin de habercisi olmak üzere Japonya'nın bu bölgesinde konaklamaya karar vermişti.

"Haftaya yapılacak şu havai fişek festivaline gelecek misin?"

Telefondan çıkarak seramikle döşenmiş duvarlar arasında yankılanan bu ses ayna karşısında dikilmiş ağlamaktan dolayı kızarmış göz altlarıyla kanamakta olan dudağına bakan oğlana ulaştığında elinin tersiyle kanı silen oğlan, duygusuz bir sesle soruyu geçiştirmek amaçlı "Bilmem." demişti ve konuşmayı sonlandırmak için ekrandaki kırmızı simgeye basmıştı. Oğlan kanı yıkayacağı sırada telefonu musluğa çok yakın olduğu ve birkaç ay önce aldığı biraz pahalı telefonunun ıslanma ihtimalini aklında canlandırdığı için onu cebine koymak amaçlı eline aldığında, bildirim panelinde beliren "Denki, en azından bana karşı dürüst ol." mesajı da oğlanın kaşlarını çatarak "Bilmiyorum sanki." demesine sebep olmuştu. Bu sefer sesine ufak bir öfke hâkimdi.

FallenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin