Safiye ve Naciye'nin Gizli Günlükleri

6

Naciyes pov yo

Yarabbi, beni kurtar bu heyetdan!1! Kızıl saçlarımı oksüşayıp çekirdek kabuklarının olduğu koltağa yattım. Anti depresen içyorum, çünkü bu Alex denyosu Safiyeye evlenme teklifi etmiş resmen :(( aşk işte bu, YAKIYOOO. evde bütün gün oturup ıssız adamı izledim yahu. Saçım çekirdeklendi, ve kesin bitlendim çünkü (bahar) evi en son şubatda temizledik.

"Uff, gene mi." Bakkala inip saç boyası aldım. Pis Hüseyin abi kızıl boyayı mavi boyaylan karıştırmış, saçım deniz mavisi oldu hüüüüüüüü :(

Neyseki artık bitli değidim 👍 akşam pavyona çıkmam gerekiceğni hatırlayıp yirmi dakka geç kaldığmı hatırladım. Hemen bir sarı peruk taktım kafama ve yalap şap bir etek ve bülüz giydim. İkise de namuslu ve siyah rengiydi. Aşağa inince istiklale yürürkene Didemi gördüm. Grrr, yelloz!!1

"Kız noldu saçına, bitlendim gene deme bak kızarım :))"

Grrr "e değişiklik olsun dedim beyaaa"

Hamına...

Neyse, şıpıdık terliklerimle geldim oraya, arka kapıdan girmek zorunda kaldım çünkü Tefik beyler rakı açmış baş koşede oturuyolardı.

Girdiğimde, Safiyeyi bulamadım. Aman iyi, gözüm görmesin o kaltağı!!!

Arex beni Safiye sanıp (ikimizinde saçı sarıydı şu an, peruğum yüzünden) beni giyinme odasına itip öpmeye başladı. Hayatımın anıydı yahu, tağki sabah kahvaltıda tatlıses çiğköfte ve yanında bol soğan yediğmi hatırlayana kadar. Of be, taş kafa!!1!

Onun ağzı fena değildi, karşı bakkalın tarihi geçmiş ekşi sütünü içmiş mayni :) manyak bu yha.

Neyse mis (pis) kokulu ağızlarımızlan yalandık. Benim Naciye olduğmu anlayınca kaçtı. Bi hafta işe gelmedi denyo. Safiyeye sölemedik...