for how long?

maandagmiddag 13-02-14

'... en zo werkt het hart. Nog vragen?' Merlijn steekt zijn hand op. Wat een nerd. Hij past niet in deze klas, hij is de enige die gemotiveerd is. 'zeg het is, Merlijn.' Hij begint met zijn zin, maar hij word al onderbroken door Guido. 'Niet proberen te praten als je gaat stotteren, dat is irritant.' Ugh, typisch Guido. 'Guido, niet leuk, ga maar op de gang staan.' Het is stil, geen beweging, geen geluid. 'Nu!' Guido schrikt en staat met een tempo op. Meneer Groste staat ongeduldig met z'n voet op de grond te tikken. tik, tik, tik, tik. Hij stopt zodra Guido de deur uit is. Stil. 'Oke, dan nu de vraag van Merlijn.' Hij kijkt merlijn intimiderend aan. Merlijn schrok op, hij was bezig met Guido, die op de gang staat. Hij vond het grappig. 'Uhm, ehh, het sp-spijt me meneer, m-maar ik ben m-m-mijn vraag vergeten.' Meneer Groste is geïriteerd. 'Oke, kan gebeuren. De bel gaat over een minuutje, schrijf het huiswerk in je agenda en zorg dat je het af hebt!' Triiing. 'Tot woensdag! Guido kom jij even hier.'

Lisa, die naast me zit, is al weg voordat ik me tas in had gepakt. Zij heeft geen vriendinnen, ik vind het wel zielig voor haar eigenlijk. Ze is best aardig.

Ik pak mijn tas in, het is echt een zware tas vandaag, maar gellukig zijn we uit. Chris en Megan komen naar me toe. We gaan al samen met de bus vanaf het eerste jaar. We wonen heel dicht bij elkaar. 'Kom je mee Kate' vraagt Chris 'Ik wil naar huis.' 'Ja, tuurlijk, ik kom er aan.' Ik stop mijn etui in mijn tas en rits mijn tas dicht. Ik sta op, ik val bijna weer door mijn zware tas. 'Wacht even, Kate.' zegt meneer Groste 'Nu er toch niemand meer is hier, ik wilde je nog even spreken over je cijfers. Je hebt nu twee cijfers terug, voor een SO en een proefwerk. Het SO ging redelijk met een 6'je, maar het proefwerk heb je echt verprutst. Je staat daardoor gemiddeld een 3,1! Ik denk dat het slim is om bijles te nemen, want vind je daar van?' Natuurlijk vind ik het niks, maar om gemotiveerd te lijken en om hier snel weg te zijn zeg ik 'Dat lijkt me wel handig, maar ik moet echt gaan nu, dag.' 'Oke, tot woensdag.'

'Hèhè, dat duurde lang', zegt Megan, 'Wat was je aan het doen?' 'Meneer Groste vroeg nog iets, dus het duurde wat langer, sorry.' 'We moeten nu echt opschieten, ik heb gekeken op de 9292 app en de bus vertrekt over vijf minuten en anders over drie kwartier pas weer.' Zegt Chris. 'Oke.' Zeg ik gehoorzaam.

Ik stop mijn sleutel in het sleutelgat van de voordeur. Ik draai hem open, en duw de deur zodat ik naar binnen kan. Ik loop naar binnen. Het is stil, ik dacht dat papa al thuis zou zijn. Ik loop naar de studeerkamer om te kijken of hij daar is. Ik klop aan. Klop, klop. Geen antwoord. Nog een keertje dan maar. Klop, klop, klop. Dit keer klopte ik sneller en harder. Nog steeds geen antwoord. Daarom besluit ik gewoon naar binnen te lopen. Normaal zou ik straf krijgen als ik dat zou doen, de studeerkamet is strikt verboden voor ons, maar nu kan het me om een één of andere reden nirt schelen. Ik duw de deur open, papa schrikt op, hij had z'n koptelefoon op. Zijn ogen worden groot. Hij haf me niet verwacht, zo lijkt het tenminste. 'Hey, lieverd, alles goed?' Dit was het laatste wat ik had verwacht, ik dat dst hij razend zou zijn. 'Uhh, ja gaat goed, wat was je aan het doen?' Hij kijkt me aan alsof ik gek ben, maar dan antwoord hij. 'Ik was aan het Skypen met Paul, hij was verhuist naar Turkije weet je nog.' 'Ja, dat weet ik nog.' Paul was de beste vriend van pap, maar moest helaas voor werk verhuizen naar Turkije. 'Is Bas thuis?' Vraag ik aan mijn vader. 'Nee, hij zei een half uurtje geleden dat hij met vrienden de stad in ging, ik neem aan dat hij rond half zes terug is.' Ik werp snel een blik om de klok. Het is nu tien over vier. Jammer dat hij er niet is, ik had zin om wat leuks te doen. 'Oke, ik ga huiswerk maken.' Ik loop de kamer uit en ren de trap op. Ik ben moe als ik bovenaan ben en sta even stil aan het uiteinde van de trap. Hijg, hijg. Ik heb een hele slechte conditie. Zodra ik minder moe ben, loop ik naar mijn kamer. Ik trek de deur met een ruk open, alsof ik dacht dat de deur heel zwaar was. Ik ga aan m'n bureau zitten en begin aan mijn huiswerk, wat erg wonderbaarlijk is.

'Kate, eten!' Roept Fleur naar boven. 'Oke, kom eraan!' Roep ik terug. Ik klap mijn schrift dicht en loop naar beneden. Als ik in de keuken kom, ruikt het naar saté, heerlijk! 'Hoe was je dag?' Vraagt mijn moeder. 'Goed hoor' Antwoord ik kort. Ik ga aan tafel zitten. Ik zit tegenover Bas. 'Was het leuk in de stad Bas?' Vraag ik hem. Hij reageerd niet. 'Bas?' 'Huh, wat?' Hij was even weg met z'n gedachtes. 'Ik vroeg of het leuk was in de stad.' 'Oh, het was wel leuk hoor.' 'Oke, mooi.' Vanaf dat moment was het stil aan tafel, totdat we gingen slapen was het stil. De hele dag, altijd. Normaal zegt Bas heel veel waardoor er geen stilte is, maar hij js stil, hij is er nirt bij met z'n gedachtes. Het is dezelfde sfeer als vanochtend.

Ik eet mijn laatste hap en loop naar boven, ik laat mijn bord staan. Eenmaal in mijn kamer, ga ik gelijk slapen. Ik ben moe, moe van maandag, moe van school, moe van alles.