ရမက်တစ္ဆေ
အပိုင်း ၁
Wang Yibo Pov
ကျွန်တော်ဒီနေ့အိမ်ပြန်တာ ညနက်နေသည် သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ တွေ့နေတာကြောင့်ဖြစ်သည် အပြန်ကားအမိုးကိုဖွင့်ပြီး မောင်းလာချိန် ဘေးနာက ကောင်လေး နှစ်ယောက်ကလည်း ကျွန်တော်လိုကားအမိုးဖွင့်စီးပြီး
Man...." ဘယ်သွားမလို့လဲ ကောင်လေး "
အစ်ကို တို့နဲ့လိုက်ပျော်ပါ့လား
ကျွန်တော်သူတို့ကိုဘာမှမပြောပဲ
မောင်းနေလိုက်သည်
Man.. " မာနကြီးလှချည်လား မကြားဘူးလား ကောင်လေး ဘယ်သွားမလို့လဲ "
ကျွန်တော်ဘာမှမပြောပဲမောင်း သူတို့ကလည်း ကားချင်းကပ်ရပ်မောင်းလာပြီး ကျွန်တော်ကိုစကားလိုက်ပြောနေသည် တနေရာအရောက်
Man. .
"ငါကားမောင်းတာဘာဖြစ်သွားလဲမသိဘူး ငါလက်ကိုတစ်ယောက်ယောက်ဆွဲနေသလိုပဲ"
Man2... ":ရှေ့မှာသစ်ပင် "
ကျွန်တော်နောက်လိုက်လာတဲ့ကားသစ်ပင်ကိုဝင်တိုက်ပြီး နှစ်ယောက်သား ပွဲကျင်းပြီးသွားသည် ကျွန်တော်အတွက် ဒါမထူးဆန်းတော့ပါဘူး ကျွန်တော်နားကို ကပ်လာတဲ့သူမှန်သမျှ သူက သေတွင်းပို့နေကျပါ
အိမ်ရောက်တော့ ဆန်းလေးက
"အစ်ကိုလေး နောက်ကျတယ်နော် နေမကောင်းဘူးလား "
"ကောင်းပါတယ် ဆန်း "
"ကျွန်တော်အိပ်ရာထဲတွဲပိုပေးမယ် "
"အင်း "
ကျွန်တော်အိပ်ရာပေါ်ရောက်တော့
ကြည့်လိုက်တော့ ည၁၁ထိုးနေပြီ သူကျွန်တော်ဆီလာတော့မှာပဲ ညဝတ်အင်္င်္ကျီ လဲပြီးကုတင်ပေါ် လှဲနေလိုက်သည်
ရုတ်တရက် ကျွန်တော်နှုတ်ခမ်းကို သူလာစုပ်နေသည်
"မလုပ်ပါနဲ့ တောင်းပန်ပါတယ် "
ကျွန်တော်ပြောလည်းအပိုပါပဲ သူက ကျွန်တော်လည်ပင်းနားထပ်စုပ်လိုက်ပြီး ကျွန်တော်ဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်သည် ပြီးတော့ ကျွန်တော်အဝကို သူတန်ဆာ ထည့်ပြီး ဆောင့်သွင်းနေသည်
