BÖLÜM ŞARKISI
Can Güngör - Yalnız Ölmek
Aradan tam 3 gün geçmişti ve en son Kerem'e yaptığım saçma atarla konuşmamız kesilmişti.
Yatağımın üstünde saçma sapan bir şekilde uzanırken telefonum çalmaya başladı.
Esmaşkım arıyor...
Telefonu açtığım gibi Esma'nın çığlıklarına maruz kalmayı beklemiyordum.
"Lan mal ne bağırıyorsun?! Kulağımın zarı patladı hayvan!"
"Ya kanka bir anda çıktı sorry. Hem sana çok önemli bir şey söyleyeceğim. Hemen bizim sahilde hep oturduğumuz banka gel. Çabuk ol ama." deyip telefonu suratıma kapattı.
Esma'nın çabuk ol demesinin önemli bir sebebi olduğunu düşünüp hızlı hızlı hazırlanmaya başladım.
Üzerime beyaz tişört giyip siyah bir boyfriend pantolonla tamamladım. Ne yani yaz mevsimindeyiz diye siyah giyemeyecek miyiz?
Saçlarımı toplamak istemediğim için açık bırakmıştım ve üzerine bir şapka geçirdikten sonra hazırdım.
Çantamı sırtıma takıp ayakkabılarımı giymeye başladım. Evde kimse olmadığı için kapıyı kilitleyip hızlıca merdivenleri inmiştim.
Sahil bizim eve 10 dakika kadar uzaktı. Esma'nın ne diyeceğini çok merak ettiğimden dolayı adımlarımı daha da hızlandırdım. Tam 7 dakika sonra Esma'yı görebilmiştim. Ama yalnız değildi.
Dur. Ne? Yoksa...
______
Kısa oldu farkındayım. Ama okullar açıldı malum, yazamıyorum. Böyle de olsa bırakmayacağım, devam edeceğim.
Kendinize iyi bakın 💕💕
ŞİMDİ OKUDUĞUN
#Bacanak | Texting
Teen Fiction... Defne: Selam bebek ben kelebek Selam canım ben amcanım Selam yavrum ben akvaryum Selam ergen ben yengen Defne: Sorunların mı var, canın mı sıkıldı? Hemen alo Defne yapıyorsun ve tadaaa her şey geçiyor. Kerem: Ciddi misin? Kerem: Igh! Defne:...
