MERHABA ARKADAŞLAR UZUN SÜREDİR HİÇ BİR HİKAYEMİN YENİ BÖLÜMÜNÜ GETİRMİYORDUM ÇÜNKÜ WATTPAD'E GİRMİYORDUM HİKAYELERİMİN BEĞENİLMEDİĞİNİ DÜŞÜNÜYORDUM ÇÜNKÜ OKUYUCU SAYILARIM VE VOTE LERİM ÇOK DÜŞÜK FAKAT BU HİKAYEDE 3 OKUYUCUM BENİ NEDENSE MUTLU ETTİLER ÇÜNKÜ YENİ BÖLÜM İSTİYORLAR. TEŞEKKÜRLER @alos123 , @9yumuduk8 ve @bikauzayemmikemmel KANKA YAZARKEN YORULDUM YA KULLANICI ADINI NEYSE HADİ İYİ OKUMALAR :D MULTİMEDİA ÇAĞLAR VE ARİA.
Aman allahım kalpten gidebilirdim bu nasıl bir taşlıktır böyle.
''Merhaba yer güzeli. Ben Çağlar.'' diyip tebessüm etti sanırım Türk'tü tıpkı annem ve babam gibi...
''Merhaba Çağlar ben Anna'' sınıflarımız aynıydı şansıma. Birlikte Fransızca sınıfına yürüyorduk ki Jack ve okul sürüsü yolumuzu kesti Çağlar ''Ne oluyor burada?! '' diye gürledi ama pek işe yaramadı. Jack beni duvarın köşesine itip bağırmaya başladı.
''Bana bak üvey sürtük sakın sana bu sabah olduğu gibi yakın davranacağımı sanma ben senden sende benden nefret edeceksin. Evde sana yumuşak davranmamın tek nedeni annemdi!! Lanet siksin ki sana değer veriyor.!! Okulda sadece yanıondaki piçle arkadaş olacaksın diğerlerine selam bile vermeyeceksin!! Ahh hoş onlar seni tanımayacak bile!!'' Çağlar Jack'e elini kaldırdı fakat Jack ufak bir kahkaha atıp kalabalığın arasına girdi. Çağlar tam kolumu tutup beni götürecekti ki. Okuldaki kalabalıkğın her biri bize su balonu atıyorlardı. Her yerimiz ıslanmıştı ve ağlıyordum ÇAğlar ağlamamam için sarılıyordu ama bu beni rahatlatmıyordu dahada canımın yanmasına sebep oluyordu. Çünkü bana bu güne kadar üzülmemem için sarılan kimse olmamıştı. Bunların tek bir sorunlusu vardı gerçek ailem. Beni bırakmasalardı ne bu okulda olacaktım nede üvey bir kardeşim olacaktı. Düşüncelerimden Çağlar'ın ürkmüş ve nazik sesi sayesinde kurtuldum.
''Hadi ağlama yer prensesi, gel kurulanalım ben müdürle konuşurum derse girmeyiz ha? Bak sana bir sır vereyimmi?''
''Hıhı nedir?''
''Bende evlatlığım...'' Beni anlamasının sebebi bumuydu acaba? Ama hiç belli etmiyordu ki evlatlık olduğunu. İnsan bir duygusal çöküntü yaşar ben öyleyim en azından.
''Nasıl yani?
''2 yaşımda gitmişim yetimhaneye 10 yaşıma kadar orada kaldım ve Türkiyedeydim. Evlat edinenler beni buraya getirdi. Seni çok iyi anlıyorum fakat Jack'ın böyle yapması.. Ahh ne bileyim benimde sinirim fazlasıyla bozuldu. Sıkma sen canını olur mu? Biliyorum ne kadar mümkün olabilir ki diyorsun ama olmalı. Dayanmalısın. Eminim aileni bulmak ve onlara tonlarca küfretmek istiyorsun. Zamanı gelince beraber buluruz onları söz veriyorum sana.'' diyince kendimi tutamadım ve sarıldım ona.
''Söz mü?''
''Söz prenses.'' Soyunma odasına gittik. ilk önce bir havluyla saçlarımızı ve kıyafetlerimizi kabaca kuruttuk daha sonra saç kurutma makinalarıyla kurutm aya başladık üzerimizi başımızı 45 dakika sonunda kurumuştuk ben makyajımı yaptım o ise saçını. Sanırım ben bu çocukla iyi anlaşacaktım. İkinci derse başlamışlardı bizde izin isteyip girdik içeriye hoca neden geç kaldık diye sorunca attığımız yalana kimse inanmazdı sanırım. ''Dinazorları arıyorduk hocam'' demiştik. Hoca güldü ve bizi yerimize oturtturdu. Beni sınıfa tanıttı. Sıkılıyordum dersler çok uzun geçiyordu sonunda öğle yemeğindeydik ve Çağlarla yemekhaneye indik. Bir kız Annaaa diye bağırıp kucağıma atladı. Sabah çarpıştığım kızdı bu. Ama Jack okuldan kimse sininle konuşmayacak demişti. Anlaşılan kız Jack'i umursamıyordu.
''Efendim?''
''Kızım tüm okul sana düşman naptın sen?''
''Ben bir şey yapmadım.''
''Neyse boşver Jack'ten nefret ediyorum kendini beğenmiş zengin yaratık.'' Bu dediğine bende Çağlarda gülmüştük yemeklerimizi alıp masaya geçtik ama ben daha kızın adını bile bilmiyordum.
''Ya ben bir şey sormak istiyorum.''
''tabi Anna?''
''Adın ne ya ben bilmiyorum.''
''Aria.''
''Tanıştığıma memnun oldum Aria. Bu Çağlar.'' Diyip onlarıda tanıştırmıştım. Yemeklerimizi yedik ve bahçeye çıktık. Hepimiz gülüyorduk ve Çevredekiler şaşırmıştı açıkcası herşeye rağmen gülebildiğimize. Onlara inat gülecektik bizim adımız buydu Gülen Kafadarlar. Evet kendimize isim vermiştik. (:D).
Çıkış saati geldiğinde. Çağlar ve Aria'nın numarasını almayı unutmamıştım tabiki. Ama unutmama ramak kalmıştı. Numaralarınıda aldıktan sonra arabaya doğru yürüyordum. Jack arabaya çoktan binmişti ve ukalaca ''seni beklemek zorunda değilim üvey sürtük'' dedi ve verdiğim cevap sadece ''Evet zorundasın'' olmuştu ve sanırım kaşınıyordum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Üvey Kız.
RomanceAşkı hiç tatmamış olan bir kız, en nefret ettiği kişiye aşık olan bir erkek... Aşk hiç ummadığınız anda ummadığınız bir kişiyle ortaya çıkıp sizi şarhoşa dönüştürebilecek bir güçtedir. Kendini öldürme derecesine geldin mi hiç? Sevdiğini kaybetme kor...