STRANGERS VOICE

CHAPTER 2

Nandito ko ngayon sa kwarto ko, hindi parin ako makapaniwala sa mga nangyari noong panahon na wala akong malay. Of all people si karl pa talaga yung taong iniwan ako sa panahon na kaylangan ko sya.

"anak, sana sa sasabihin ko lawakan mong mabuti yung pang-unawa mo. Noong gabi na papunta kayo ni karl sa dinner nabangga kayo ng truck"sabi ni papa. yeah naalala kopa yun nag aaway kame ni karl dahil Nakita ko sa cp nya may katext syang ibang babae. Yun yung gabi na may dinner date kame with family sabay kameng pumunta dahil galing kameng school. mas matandaan sakin ng 2 taon si karl kaya nakakapag drivena sya I'm 16 while he's 18 that time.

"kaya lang after a week nakalabas na si karl dahil hindi naman malala natamo nya dahil ang napuntirya ay gawi kung saan ka nakaupo. After nya makalabas pinuntahan ka nya matapos ang ilang araw at nabalitaan namin sa doctor na tinamaan ang ulo mo at baka mawala lahat ng ala-ala mo pati narin ang kakayahan mo magbasa at magsulat. Medyo napabayaan ko din ang kompanya dahil nakatutok kame ng momy mo sayo at humina ang kompanya. Nung nalaman ng pamilya nila karl nangyayari sa kompanya pati sayo ay inurong nila yung engagement" sabi ni daddy habang napayuko.

"no! dad! Mahal ako ni karl........mom? Ano sinasabi ni daddy. Hindi ako pwedeng iwan ni karl" saad ko habang umiiling. No he promised na hindi nya ko iiwan. Kahit marami syang kalokohan ginawa hindi nya ko iniwan at hindi ko sya iiwa, dahil alam ko bandang huli pagka natapos ako sa college sakin padin sya ipapakasal.

"sorry honey, hindi tumutol si karl sa sinabi ng daddy nya. Wala narin kame magawa kase mas inuna ka namen at ang kompanya kesa isipin pa yung gusto nila" hinawakan ako ni mommy sa balikat ko at hinihimas ako para iparamdam na nandyan lang sya sa tabi ko.

"ok nako mommy, babalikan nako ni karl. Pwede na natin ituloy ulit yung engagement. Pwede na kameng ikasal diba" pilit na ngiti ang binigay sakin ni mommy.

"hindi narin pwede anak, engaged na sa iba si karl" lalo ako ng hina sa narinig ko kaya mabilis akong umalis pabalik sa kwarto ko.

Pagbaba ako it's already dinner buti nalang tinutulungan ako ni yaya sa paglalakad kaya kahit papaano nakababa ako ng maayos. i need to undergo therapy para maging maayos yung paglalakad ko.

"kumaen kana anak, para makabawi agad katawan mo miss kana ni karen" buti nabanggit ni mom.

"yeah, mom bakit iba uniform ni karen? ahmm nag transfer naba sya?" alam ko hindi naman ganon uniform ng Great University, dahil from kinder to college alam ko uniform.

"about that darling yes nagtransfer sya sa manila na sya nag-aaral kaya nakapunta sya kaagad kase sa manila ka namen dinala ng daddy mo. hindi mo lang namalayan paglabas natin na medyo matagal byahe kase tulog ke the whole ride" kaya pala pakiramdam ko ang tagal ng byahe dahil matagal nga talaga.

"kaya pala, hindi nya ko inintay makabalik hmm" bff goals pa naman namen sa iisang school lang mag-aral. habang kumakaen kame pinakikiramdam ko sila mom and dad kung sasabihin kuba o hindi plano ko, baka hindi sila pumayag.

"ahmmm.... mom-dad... " sabay silang napatingin sakin, binaba ko pork and spoon sa gilid. hinga ng malalim kaya mo yan.

"can i.. can i spend my whole year sa america, don't worry about my therapy itutuloy ko pag nandun nako. isang taon lang mom doon ko nadin itutuloy pag-aaral ko babalik din ako promise. sana pumayag please...... tumingin agad si mommy kay daddy crossfinger.

"sige payag na kame" yessss! ang bait talaga nila mom and dad.

Pagbalik ko sa kwarto ko agad akong nahiga at inalala ibang usapan namen ni daddy after ng dinner inaya ako ni daddy sa study sa room para pag-usapan yung plano ko.