I thought he was MINE

Chapter 9

Pangako mo

Gabi na.. This is it.. Parang ayokong lumabas pero kailangan para akong lutang sa bawat minuto nag aantay ng kanyang pagdating. Hindi ko namalayan nadyan na pala siya.

Jazz:sakay na may pupuntahan tayo...
me:asan? Habang sumasakay sa likod ng kanyang motor.

Hindi na ako kumibo pero hinihigpitan ko ang pagyakap sa kanya at pati kang kanyang amoy ay inaamoy at kinakabisado ko hanggang sa dumating kami ng autoshop bar.
Umorder siya nga RH.
pero hindi paman namin maubos ang inorder niyang alak. Binasag ni Jazz katahimikan sa amin dalawa

Jazz:oi.... antayin mko ha?

me: oo oi.. Magaantay ako sayo.

Jazz:baka pagbalik ko dito may anak ka ha? bubugbuggin talaga kita. Pabiro niyang sabi

me:hahahaha..
Tumawa lang ako

Jazz:.wala man ako dito pero marami akong mata oi.kaya umayos ka...
Babala niya

me: hahaha... dont worry mag behave ako.

Jazz:may ibibigay ako sayo para hindi mo ako makalimutan.

Sabay abot ang kanyang ID

me:whahaha... Totoy kapa dito ah..

Jazz:baby face yata to.. sabay hawak sa kanyang baba.

Naubos na namin ang beer at inyaya niya akong umuwi.

Jazz: hatid na kita?

me:ikaw😞, malungkot ang tono ng boses ko.

Jazz:kasi hindi pako nakapag impake eh..

me:okay

Sumakay kami nga kanyang motor niyayakap ko padin siya ng mahigpit.
Last na to... After 4mons. Nanaman bago ko siya makita uli. Nang makadating na kami ng bahay.
Bumaba ako ng motorsilko ni at lumapit sa harapan niya.

Jazz:yakapin mo nga ako?

Lumapit ako sa kanya at niyakap siya.
Matagal bago natapos ang yakap na iyon. Parang ayaw ko na matapos ang yakap niya paniguradong mamimiss ko talaga siya ng bigtime.
Una akong Kumalas sa kanya.

Jazz:mag ingat ka dito ha? Sabay hawak sa mga siko ko.

me:ikaw din dun ah. Mag ingat ka din.

Jazz: gusto ko maging masaya ka dto... at mga masasayang alaala natin ang isipin mo...........kiss mo ko..
Sabay pouty lip

Walang pag alinglangan kung hinalikan siya sa labi at hinayaan gumalaw ang aming mga labi na parang iisa.tinapos namin ang gabie sa isang halik. Puno ng pangungulila at pag asa.
Ako na mismo ang unang nagpa alam. Ayaw kung makita niyang umiiyak ako.
Ayaw kung ipabaon sa kanya ang kalungkutan ko sa paglisan niya.
Pumasok na ako ng bahay. Unalis na din siya pagkita na nakapasok na ako ng bahay pero hindi niya nakita na lumabas pa ako patakbo para lang masulyapan siya. Tinatanaw siya habang naglalaho sa aking paningin agad pumatak ang luha sa aking mga mata.

Kinabukasan. Nakatanggap ako ng kanyang text.

Jazz:
Going Gensan na kami

Boarding na kami.

At ang huli niyang text

Antayin mo ako. Mahal na Mahal kita.

Tangina naman to oh...
Kay aga aga pinapaiyak na naman niya ako.

Okay ang unang 1 buwan namin ni Jazz na LDR.
Tawag...
Text....
Friendster...
Pero bakit habang tumatagal ay nawawala rin siya.
Ramdam ko na may nag iba.

Pinagpatuloy ko ang buhay habang nasa malayo siya. Ngunit isang araw
May na tanggap akong text.

Galing sa mama ni Jazz.
Maraming mga foul na words at panglalait sa akin ang natanggap ko sa kanyang Ina pero ni isa hindi ko siya nasagit ng pabalang. Palaging may respeto kahit na ang gusto niyang ipamukha sa akin ay ang pagtutol niya sa relasyon namin ng kanyang anak.
Ang part na nakapang hina sa akin ay ang malaman na wala man lang ka effort ang akin iniibig. Ang sakit..
Nawala ang communication namin.. Hindi ko na siya ma contact.. Maging ang friendster niya hindi din siya sumasagot.

Umabit ako sa point na sumuko na. Na hindi ko deserve ang ganitong treatment kasi nagmamahal lang naman ako.

3 buwan simula naputol ang aming communication. Sinimulan kung ibangon ang aking sarili sa pagka lugmok. Nilibang ko ang aking sarili sa pag aaral habang na iinitay padin sa pangakong pagbabalik sa araw ng pasko.

☠️☠️☠️☠️

Hi guys..

Thank you for reading

DIANE