/Bilmiyorum/

346 11 10
                                    

Kaç gündür ne yediğim şeyleri biliyorum, nede içtiğim. Hatta ne yiyip ne içtiğimi bile bilmiyorum. Kaç gündür susuz ve aç duruyorum? Umrumda mı?

Tabiki değil...

O öldükten sonra ruhumda kocaman bir boşluk oluştu. 7 yıldır Sevdiğim adam öldükten sonra, tükendim.

Yüzüstü uzandığım dikişleri sökülmüş ve sahte derisi soyulmuş koltukta, saatler sonra biraz kıpırdanıp gözümden akan 2034 göz yaşımı umursamayarak bulanık görsem bile, sol bileğimdeki kırık saatime baktım.

10:07...

Durmaksızın akmaya devam eden göz yaşlarıma aldırmamaya devam ederek bulanık göre, göre yavaşça koltukta dikleşip ayağa kalktım.

Etrafa son kez göz gözdirip, gözlerimi net görmek adına sıkıca kapatıp tekrar açtım.

Yerdeki kırıp camlar, onun posterleri, fotorafları, dağılmış faturalar, özerek mutlulukla zamanında yazdığım yırtık kağıtlar ve daha necileri.

Yere düşmüş kırık askılıktan siyah hırkamı alıp üstüme geçirdim. Kapşonumu hızlıca örtüp dağınık açık saçlarımı düzelmeden siyah botlarımı giyerek apartmandan hızlıca ayrıldım.

Günlerdir ne yaptım? Hiç bir fikrim yok. Vakit nasıl geçiyor bilmiyorum...

Sağımdan gecen arabayla üstüme yoldaki pis su sıçrasa bile umursamadım.

Hiç bir şeyi takmıyordum. Kendimi, sikik ailemi, oruspu dostlarımı...

Hiç kimseyi umursamıyordum.

Taki onu tanıyana kadar...

Bana sevmeyi,

Sevilmeyi öğrenten adamı tanıyana kadar...

Kim taehyung...

Adımlarımı durdurup Yüzümü gökyüzüne doğru kaldırıp öylesine gülümsedim. Gözüme su kaçsa bile kırpmadan ona karşı gülümsedim.

Keşke bunu göre bilseydi...

Acı dolu çığlıklarımı duyabilseydi...

Benim varlığımı'da keşke bilseydi...

Ama o,

Daha bilemeden öldü.

Oysaki çok yaklaşmıştım. Çoğu kişinin yaklaşamadığı kadar yaklaşmıştım ona. Fan meeting'e gitmeyi kazanmıştım. Bu şansı sonunda elde etmiştim.

Ama onu daha elde edemeden 1 gün önce sonsuza kadar gitmişti.

Üyelerle olan büyük araba yanmaya başlarken kapısı kilitli arabanın camını kırmayı başarıp diğer üyeleri çıkarmayı başarırken o sıkışıp kalmıştı. En azından haberlerde öyle söyleniyordu...

Can çekişe çekişe gitmişti. Belkide gitmemiştir? Hala bizimledir değil mi? Yalan olabilir herşey bütün herşey saçma uydurmacadan var olabilir öyle değ-

Kolumun sıkıca tutulup bir bedene doğru çarpması ile acıyan gözlerimi kapattım.

Günlerdir uyumuyor ve yemek yemeyip hiç su bile içmiyordum.

Öylece dururken omuzlarımdan tutulup yavaşça erkek olduğunu hissetiğim kişinin yüzüne baktım.


Tanrı kesinllikle dalga geçiyor...






Omuzumu serçe sıkılması ile yüzümü buruşturmak yerine titreyen ellerimi yavaşca tanıdık yüze doğru kaldırdım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Omuzumu serçe sıkılması ile yüzümü buruşturmak yerine titreyen ellerimi yavaşca tanıdık yüze doğru kaldırdım.


Yaşıyorsun.

Hala benimlesin... Bizimlesin taehyung.



Soğuk ellerim sıcak yumuşak yüzüne değdiğinde yamuk bir gülümseme oluştu yüzümde. Gözleri anlamsızca baksada takmadım. Ama tıkalacak kadar güzeldi o yüzden gözlerimi yüzünde gezdirmeyi bırakıp gözlerine baktım.


Hayal'de değil...



Ellerim yüzüne temas ettiği anda sıktığı omuzumdaki parmakları yumuşamıştı.

" T-Taehyung... "

Çatlayan sesimle fısıldadığımda anında kaşlarını çatması bir olmuştu. Ne kadar sıkıca sarılmayı istesemde yapamamıştım.




Yani en azından geç kalmıştım.

Geç kalmıştım çünkü, bayılmıştım...













Merhaba tekrardan uzun bir aradan sonra tekrar yazmaya başladım. Umarım bu hikaye hoşunuza gider. Konuyu diğer bölümün başında kısaca yazacağım iyi okumalar bebeklerim :))

◼ DARK  ◼ |  KİM TAEHYUNG ✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin