Tiffany's POV
Isang linggo na lumipas nung hinalikan niya ako sa cheeks. Bwisit nga eh. Hindi ko makalimutan. Nakakaasar na nakakabwisit na nakakainis.
"Oy girl! Kanina ka pa tulaley diyan! 'Di ka pa rin ba makaget-over sa ginawa ni Keith? Tsk tsk tsk! Wag mong sabihin na inlababo ka na kay fafa Keith?" Sigaw sa'kin ni Jessica.
"Alam mo girl, wala na akong pake sakanya. Tutal wala naman na akong atraso sakanya." Nakakainis kasi eh. Kanina pa ako kinukulit nitong si Jessica. Kesyo, in love na daw ako. Kesyo, bagay daw kami. At iba pa! Iritang irita na nga ako eh. Nandito kami nakaupo sa may bleachers.
"Ah, ganun ah." tumigil siya saglit at parang may hinahanap siyang something. "Girl! Si fafa Keith oh!! Sigaw niya sa'kin.
"Huh?! Saan?!" Nagulat ako kaya napatingin ako. Wala naman. "Sus, wala naman eh." Sabi ko sakanya. Tumawa lang siya ng malakas.
"Ay, disappointed?" Epal niya. As if namang disappointed talaga ako noh. Lumabas na kami ng gym at nagikot-ikot.
"Tss, gago ka!" Tapos binatukan ko siya. Naglakad lakad lang kami dito.
"Wala daw pake, hahaha!" Sabi nito. Ang kulit talaga ni Jess. Nakakairita.
"Alam mo girl, wala naman talaga akong guto kay Keith eh. Oo, gwapo siya. Pero girl, hindi ko talaga gusto. Cross my heart. Hope to die." Medyo nalakasan ko yung pagkasabi ko kaya may nakarinig din. Like as if they care naman diba? Wag nga silang ano.
"Uhmm, girl." Tapos may nginuso siya sa may likod ko. Ano nanamang tinuturo nito? Pag ka harap ko OMG, si Keith pala yun. Wrong move Stephanie, wroooong move.
"Oops, hi, kanina ka pa diyan?" sabi ko kay Keith. Omaygad.
"Oh, nagagwapuhan ka pala sa'kin ha. Dapat sinabi mo agad. Tsk." Then ngumisi siya. Ugh. He's so full of himself talaga. Nakakairita. Alam niyo yun? Halatang gwapo na nga. Sinasabi niya pa. Bwisit diba?
I rolled my eyes, "Ehh, totoo naman eh." Sabi ko sakanya tas inirapan siya tas dumating 'yung mga kaibigan niya. Gwapo din sila pero yun nga, mas gwapo si Keith. I admit.
"Well hello there beautiful." Sabi sa'kin nung isa niyang kaibigan tas kinindatan ako. Eww, gross. Nakakadiri talaga yung mga ganon. Feeling close parang si Keith.
"Uhh, hello?" Sabi ko dun sa epal. Alangan namang iisnob ko diba? Ang sama ko naman yata kung ganon.
"Ang g---" Sabi nung epal pero di niya natuloy dahil umepal si Keith. Lahat sila epal. Hahahah, lahat nalang epal no?
"Ahh, pre tara na." Sabi nung Keith tas umalis sila. May pagkabastos din yun eh noh. Pumunta nalang kami ni Jessica sa may library. I want peace of mind. You know. Ano kayang magandang libro? Ito na nga lang. About sa math. Mahina ako sa math eh. Umupo na ako at binuksan ko yung libro. OMG. Nabitawan ko yung libro. Masyado kasing mahirap eh. Grabe hindi ko kaya. Puro x, y, z. Ewan mahirap. Puro algebra, chuchuness. Ewan, nakakainis!
"Huy, anong problema mo?" Bulong sakin ni Jess. Hahaha, ang babaw ko naman kung yun yung sasabihin ko.
"Ang hirap nung math. Ay ewan, babalik ko na nga ito." Naibalik ko na yung libro. Paalis na sana ako nang may narinig akong kumakanta sa likod ng bookshelf.
"Wag mo na sana akong pahirapan pa...
Kung ayaw mo sakin ay sabihin mo na...
Wag mo na sana kong pahirapan pa...
Oo na, mahal na kung mahal kita..."
Shit, nakaka-inlove yung boses niya. Super! Parang angel na kumakanta na parang ewan. Ugh basta. Ang ganda. Pumunta ako sa likod ng bookshelf. Omg, hindi lang pala siya magaling kumanta. Feelin ko gwapo to.
