I Can't // Hyunmin✔️

3

Seungmin

Yine bir yemek arası ve ben yine yalnız başına yemek yemek için yemekhaneye gidiyordum. Buna alışmıştım. Alışılmayacak birşey değildi . Hem böylesi daha iyiydi . Kimse yok, onun derdini dinlemek yok , sürekli yanında gezmesi yok. Hiçbiri yok. Olmasını da istemem zaten. Dediğim gibi böylesi daha iyi.

Herkesin tuhaf bakışları eşliğinde yemeğimi alıp yine her zamanki yerime oturmuştum. Buraya ben oturdum diye kimse oturmuyor benim için boş bırakıyorlardı . Galiba bulaşıcı hastalığım var zannediyorlardı. Sanki onlara dokunsam dünyaları yerlebir olacaktı.

Kafamı yemeğimden kaldırmadan yemeğimi yiyordum. Bakışlarına daha fazla katlanamazdım yerimde kim olsa katlanamazdı .

Masaya konan şeyin çıkardığı ses ile kafamı kaldırdım. Bu bir tepsiydi ve koyan da geçen günlerde gördüğüm çocuktu.