A latter morning, a sip of coffee so as the dawn of tomorrow rises and a new day starts for the lil old me
6:30 na ng umaga at nakahiga parin ako, nalaman ko ito nung bigla nag alarm ulit ang cellphone. Sabihan ko sana tong cellphone ko na wag kang sagabal sa perfect dream ko. Pero sa handusay ng konsensya ko nagising na ako at tiningnan ko oras na malapit na pala ang time. Kaya bumaba agad ako ng nakasalubong ko si kuya na aakyat na sana sa taas para gisingin ako. Nalagpasan ko lang siya habang nakatingin parin ang mapagtyaga aking kuyaa
"You're welcome" sabi niya nang nilagpasan ko na siya
"You're welcome ka dyan, wala ka namang ginawa!" sabi ko habang dali dali akong tumakbo papuntang bathroom. Nakita ko nagsmirk lang siya at pumunta sa living room at manood ng tv. Bigla lang ako naiinis, pero wala akong time para magalit sa unggoy na yan. Cause time waits for no one.Nung natapos na ako sa pagbibihis dali dali akong lumabas agad para makahabol pa sa morning period ko. Good thing na medyo malapit lng ang school ko saaming bahay kaya kunting lakad lang andyn na ako. Habang naglalakad ako papuntang school, bigla ako hinablis ng kamay none only the boy next door. Joash, my charming so called bestfriend. Alam ko naman na sabay nanaman kami lalakad papumtang school, kaya its normal for me that he startles everyrime we go to school.
"Goodmorning princess, seems like late tayo ha? Ito ba ang tinatawag nilang fate?" He said with his typical charms again. Im so over with tbis at ang aga aga pa
"*sighs* the way you called fate is just merely a coincidence, y bother tempering me with your charms every morning? Di ka ba nasasawa?"
"Seems to me na sa bad mood ang princess alex ko. I personally apologize for that" he and his charms again
"Just shut up, stop calling me princess" i snobbed him while i overpass him
As i walk by, he slipped pass through me again at bigla siya nagsmile saakin habang ako di nakatingin sa kanya.
"Bat hard to get ka pag dating sa boys? kahit sa boy bestfriend mo, that hurts" he said na may malaking grin sa mukha niya
"Ay hard to get pala ako? O sadyang mga babae na ngayon ay masaydong landi na papatol sa isang bola" sabi ko sa kanya na bigla nawala ang ngiti niya
"Uy wag mo naman akong idamay jan sa mga hate list mo sa lalaki. Im just trying to make you happy" sabi niya with a bit montone sa kanyang boses
"No, no you're not one them. Sadyang pinanganak ka lang lalaki kaya puro kang bola"
"Ouch, but i'll take that as a compliment for myself, thanks" he and his narcissistic self again
Habang naglalakad kaming dalawa papuntabg school, dami talaga kaming nauusapan. As for me I admit i like his amature jokes and humour. Di naman lahat ng lalaki i despise, as long as they begin to be such like their nature being with unconcious girls, i dont like it. Mostly they're not showing affection parang mga bata naglalaro lang sa playground, dahil isang hagip lang ng bola sasaluhin naman at natuluyan maging playmate. Wow such cliche...
Di ko man namalayan na nagtutulala na pala ako habang si joash naman nagsasalita parin tungkol sa club nila speaking of clubs he is the president of it, the school newspaper club. And he can't stop bragging about his members slacking off. Lagi nalang ako napatango habang ang ulo ko nasa langit.
malapit na kami sa school gate nang bigla tumingin siya ng malalim bago ng malaking tahimik saamin dalawa, napaiwas naman ako nang makita ko si agatha papuntang saamin with her kalandian kaibigan.
"Ahhh girls, may naamoy ba kayong sibuyas?" sabi ng ni agatha habang tinatakip niya ang ilong niya at lahat naman ng kaibigan niya nag agree sa sinabi niya "Siguro sa harapan natin na toxic saatin may boyfriends" napataas siya ng kilay na parang nakapontos siya ng facts. "Oh look, siya naman pala ang malandi. After ky Jake, mapa request back up ka kay Joash ha. Naku po, kaya pala naingit siya saatin dahil mas maganda pa tayo sakanya" tas bigla nalang natawa ang back up niya, paano naging nakakatawa yun?
Sabihan sana ito ni Joash pero pinigilan ko lang siya.
"Excuse me, mga papaya lutang sa glutatayon. Paano naman ako mainggit sa mga kukupal na mukha niyo, eh boyfriends niyo nga palang mukha nang mga secondhand na Monggol na lapis. Kaya magsing tabi nga kayo, alam naman natin na may feelings ang boyfriend ni Wendy sa kanyang bestfriend. Kaya sooner or later break din kayo just like a snap. At para naman sayo Agatha 13th boyfriend mo? Haysss malapit na dear, dahil nalaman niya nakipag chat ka sa ex mo. Opps ikaw naman talaga malandi eh. Will you excuse me" patuloy na kami sa paglalakad namin na habang ang kasama nilang si wendy naiyak at si agatha naman galot parin ang tingin saakin. Well kasalanan naman nila komprantahin ako. They should not mess with a wrong person"Wow, sick burn ha. Nawala na talaga ang dating Alex nakilala ko" sabi niya na habang nakasmirk saakin "oh siya, pupunta na ako sa klase. See you around princess" after that he winks at me at tumakbo papuntang class niya at may nakasalubong pa siyang mga manliligaw niya, hmp typical girls, parati humahabol sa looks. Well i kinda admit, he is has that feature as well. Brown hair, black eyes, white skin, medyo masculado, perfect smile, perfect nose at formal tingnan. Hindi naman sa lahat sa looks parati nakabase kundi ang ugali niya. And for me i kindda see him annoying, arrogant and kind. Then lumakad nalang ako papunta saakin classroom
Pumasok ako sa classroom at umupo sa upuan ko luckily late ang teacher, so what's the point, nagmadali pa naman ako kala ko late ako.
"Pst. Lex, nabalitaan ko na nagbreak na daw si Agatha at ang BF niya" bigla sumulpot si Tessa sa upuan ko.
"Wow ang bilis ah" sabi ko na may kunting sarkastiko sa tono ng boses ko
"Hahaha i know right, may sinabi ka ba kay Agatha na hindi niya dapat malaman?" tanong ni Tessa saakin
"Well, di naman ako nagunahan sa komprentasyon eh. At besides alam naman na ma break sila agad eh. Its doesnt take a naive person to hold on to a person who is literally doesnt stick for someone" sabi ko sakanya
"Are you talking about Jake?" here we go she said it again
"Ahm bakit naman siya? Anlayo sa usapan ah" punto ko sakanya "Look, past is past. Di na natin mabalikan ang dati, kahit na ang bagay nagusto mo ibalik. Basta manloloko, manloloko talaga" like i give a thing about that guy. Parang walang pake na may nasaktan sa ginagawa niya. Like isang tapik lang ng baso, nahulog at nabasag then binayaan sa sahig, thus the idealist guy i've ever met
"Hahaha di makagetover si girl. Sama ka nalang kaya saamin mag blind date, baka makita mo ang forever mo ayieee" ayaw ko maging bastos sa harapan ni Tessa but the way she said i constantly rokked my eyes.
"Me? A date? No offense but i dont do amature stuff, meeting a stranger then called it forever? Such a childs play..." sabi ko na may sarkastiko sa boses ko "the only thing i interest is you take me to a Cafe, love doesnt just grow in trees, you have to take care of that it, nourish it, keep it balance between the two of you. Then you have what you deserve to called it love" she just smiled at me. And i know she understand what i said so she left my seat and go back to hersPagkatapos ng morning seassion, na decide ako pumunta sa canteen dahil nakalimutan ko ang baon ko. Hayss sigurado pagalitan nanaman ako ng unggoy na yun. I'd rather na pupunta lang ako sa canteen na magisa, dahil bibili lang naman ako ng snacks then balik agad para di madisturbo dy Tessa. Habang papunta ako sa canteen na may bigla akong nabanggaan at nahulog kami dalawa sa hallway parati kasi ako nakatingin sa cellphone ko kaya di ko alam ang dinadaan ko.
"Uhm, im sorry. Di ko kasi namamasdan ang dinadaanan ko..." sabi ko habang hinahanap ko ang phone ko sa sahig. Nung nakita ko na hawak niya ang phone ko bigla nalang siya nag sabi saakin "Alex?" from that momment i recognized the voice
At pagtingin ko sa lalaki, it was none other than my ex boyfriend Jake...
BINABASA MO ANG
Bitter sweet
عاطفيةa drastic love blooms like a flower of spring, as for any other girl living a normal life named Alex so naive falling for a guy with unmotive ways of courting her. as seasons change so as a flower grew inside on person's feelings, like Alex later on...