Balik kampung

4 0 0
                                    

Dua hari aku cuti. Aku balik kampung. Aku tak cakap pun dekat Haikal yang aku nak balik kampung. Lantak dialah. Dia bukan suami aku. Kalau dia tahu, bukan dia boleh datang jumpa aku pun. Memanglah aku sekampung dengan dia. Tapi kalau aku cakap nak balik kampung agak-agak Haikal nak ikut tak? Kampung aku dekat Kluang, Johor.

Lenguh jugak naik bas nak sampai kampung. Ambik masa tujuh jam untuk sampai. Nasib baik ada Maya. Bolehlah dia tolong hantarkan aku dekat terminal bas.

Aku malas nak bawak kereta. Sebab tu aku balik naik bas. Mak pun tak bagi aku balik naik kereta. Lagi pula aku tak berani balik bawak kereta sorang-sorang.

Aku balik kampung ni, sebenarnya aku ada misi yang aku nak jalankan. Aku harap yang misi aku berjaya.

"Dah tanya Haikal belum bila nak nikah?" Tak sampai sepuluh minit waktu perjalanan kami nak sampai ke rumah. Mak tanya soalan yang aku susah nak cakap. Abah disebelah hanya diam. Tengah tumpu pada permanduaannya.

Aku angguk perlahan.

"Lepas tu dia cakap apa?"

"Dia cakap tak cukup duit." Kata aku sambil memandang ke luar tingkat.

"Habis nak tunggu kamu tua bangka baru dia nak nikah?"

"Entahlah, mak."

Hanya itu yang mampu aku balas. Mak dah mengeleng kepala. Tak tahu dia kesal dengan aku atau dengan Haikal.

Lepas tu mak diam. Aku pun diam. Hanya bunyi suara radio yang sedang memutarkan lagu ' Tergantung Sepi ' nyanyian Haqiem Rosli. Macam kena aje dengan kisah aku. Aku tak ada niat nak bahas tentang tunang aku dengan mak. Lagipun aku penat waktu tu. Aku harap mak faham.

Hampir pukul sepuluh pagi aku bangun. Aku dah bangun subuh tadi. Lepas aje solat. Aku sambung tidur balik. Aku penat.

Aku ada dua orang abang dan tiga orang kakak. Aku anak yang paling bongsu sekali. Abang dan kakak aku semua dah kahwin. Aku sorang aje yang belum.

Ahli keluarga aku ni ramai. Tapi rumah aku ni sunyi sepi aje. Sebab adik beradik aku semua tinggal jauh - jauh. Yang paling dekat pun dekat mersing. Masing-masing ikut suami dan tinggal jauh sebab tugas kerja.

"Mak pergi mana abah?" Tanya aku dekat abah. Abah waktu tu sedang baca surat khabar dekat ruang tamu.

"Pergi rumak Pak Man. Pak Man nak bawak balik menantu esok."

"Anak dia yang mana abah? Afiq ke Ijan?"

"Ijan... dia nikah dengan orang pasir gudang."

Aku hanya angguk. Dulu waktu sekolah dulu aku pernah sukakan Ijan. Tapi dia tak sukakan aku. Sadisnya.

Esoknya aku memang malas nak ikut mak. Aku tahu kalau aku ikut mak pasti jiran-jiran aku akan tanya aku bila nak nikah.

Tapi mak paksa jugak aku. Terpaksalah aku ikut. Dah nama terpaksa ikut. Duduk rumah orang pun jadi tak senang duduk.

Waktu aku duduk dekat dapur tu. Aku tolong jugak hiris-hiris bawang. Buat apa yang patut. Aku nampak beberapa kali Ijan lalu ladang dekat dapur ambik itu ini. Dia tak perasan aku atau dia saja buat tak perasan. Entahlah.

Aku bukan nak menagih cinta dengan dia sedangkan dia sudah berkahwin dan aku pula sudah bertunang.

Cinta aku dekat dia dah lama mati dan terkubur tanpa nisan. Biarlah kalau dia taknak tegur aku pun. Aku tak kisah.

"Amira ke ni? Dah lain dah sekarang." Dayah datang lalu menegurku dan berjabat tangan. Dayah ni adik Ijan yang paling bongsu. Alhamdulillah dia kenal lagi aku.

"Dah besar dah sekarang Dayah. Tahun ni SPM kan?"

"A'ah kak. Doakan eh."

"Okey, INSYAALLAH..."

Riuh rendah lepas tu. Yang paling aku tak suka bila isu kahwin dibincangkan.

"Abang Haikal tak datang sekali?" Tanya Dayah.

Aku geleng kepala.

"Tak dapat cuti rasanya."

Alah aku balik ni bukan sebab nak datang sini. Ijan mana jemput aku. Kalau tidak mak yang ajak aku. Mana mahunya aku datang sini. Tapi macam kebetulan pulak bila balik ada kenduri. Dapatlah aku rasa gulai kawah dekat kampung.

"Bila nak nikah." Tanya salah sorang mak cik. Aku tak tahu nama dia sebab aku lupa. Masing-masung sudah pandang ke arah aku.

Aku telan liur kesat. Habislah kali ni.

Sambil aku hiris bawang aku pandang wajah mak. Mak pulak buat tak tahu aje.

"Mungkin hujung tahun ni. Kalau jadi InsyaAllah sampai surat." Aku bagi jawapan yang paling selamat.

"Jangan tunggu lama-lama."

Aku hanya angguk.

Lepas tu, mereka tanya mak pasal tunang aku yang bernama haikal tu. Aku hanya mendengar dalam diam.

Mak pun tak banyak cakap. Sebab mak pun tak tahu nak bagi jawapan macam mana dekat mereka.

Masa aku ralit hiris bawang. Dayah panggil aku naik ke atas dekat ruang tamu. Ramai betul orang dekat ruang tamu tu. Masing-masing sibuk dengan tugas mereka.

"Akak tolong Dayah boleh. Dayah tak tahu nak susun macam mana."

"Akak pun tak pandai sangat. Tapi akak cuba."

Dayah suruh aku susun lauk pengantin atas meja. Aku tak pandai sangat. Tapi nasib baik dulu aku pernah tolong Kak Sha masa Kak Sha nikah dulu. Kak Sha tu kakak aku no dua.

"Abang Afiq kenal tak ni sape?"

Dayah panggil abangnya yang waktu melalui kawasan itu

Aku hanya diam kaku.

Afiq mengeleng kepala.

Kurang ajar.

"Alah... Mira anak Mak Cik Gayah."

Mata Afiq membulat ketika dia memandang aku.

"Mana Mira?"

Entah datang dari mana. Tiba-tiba Ijan tiba.

lepas tu aku tak tahu nak cakap apa. Hanya berdiri kaku.

*****

*nanti saya sambung lagi eh. Mata dah ngatuk dah ni. Tidur dulu.

*maaf kalau ada typo.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Sep 10, 2019 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Segalanya Tentang DIAWhere stories live. Discover now