*zakończone* Do klasy 17-letniego Jeongguka przychodzi nowy uczeń. Nawet nie wiadomo kiedy tak bardzo się że sobą związali. Problemy ze zdrowiem Jimina nic nic nie zmienią w ich relacji, prawda?
-J-Jimin?- Jeongguk uniósł głowę i spojrzał się na leżącego. Zobaczył dotkniętego chłopaka że łzami w oczach. -Boże, skarbie -przytulił go mocno i zaczął jeszcze bardziej płakać. Zawołał lekarza. Gdy przyszedł sprawdził jego stan. - Jimin.. pamiętasz mnie? Pamiętasz wszystko? - pyta Jungkook. - nie wiem... -a mnie pamiętasz? -przypomniałeś mi, gdy się obudziłem. Jungkook jeszcze raz mocno to przytulił. -spokojnie, powoli wszystko sobie przypomnisz- uspokaja JK Dwa dni później Jimin zaczął rehabilitację. Bardzo dawno nie chodził, więc musiał zacząć dużo ćwiczeń na nogi. Chłopak bardzo starał się stanąć na nogi, ale nie potrafił. - nie dam rady-powiedział załamany podczas jednego z ćwiczeń. -usiądź, zrobimy coś innego. Powoli, bądź silny. -mówi rechabilitant. - Jimin, spokojnie. Dopiero się wybudziles. - uspokaja go Jungkook.
-Muszę iść do domu. Przyjdę wieczorem. -powiedział Jeongguk dając mu buziaka w policzek. -dobrze, będę czekał.
Wieczorem Chłopak wrócił do szpitala i wszedł na salę z bukietem kwiatów
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
-a to co?- pyta zdziwiony Jimin -prezent dla Ciebie. -wręczył mu bukiet -z jakiej okazji? -chce Cię gdzieś zabrać, ale musisz zgodzić się wziąść na wózek. - mówi JK - nie chce nim nigdzie jeździć...- upiera się chłopak - No proszę, starałem się -no dobrze.... Chłopak przywiózł wózek i pomógł wsiąść Jiminowi na niego. Wywiózł to że szpitala i kierował się w nieznaną stronę. W tym czasie Jungkook próbował przypomnieć różne sytuacje Jiminowi. Weszli do budynku i do windy. Jeongguk nacisnął najwyższe piętro. -dowiem się gdzie mnie prowadzisz?- pyta zniecierpliwiony chłopak. -za chwilkę zobaczysz. Wjechali na dach. Był to dach najwyższego budynku w Seulu. Widać było z niego cała panoramę na miasto. Pojechali do należytego stolika na którym stało wino. Jungkook podjechał do niego wózkiem po czym usiadł na krześle.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
-wow... sam to przygotowałeś? - pyta zdziwiony Jimin. - sam. -powiedział chłopak nakładając im wina. Chwilę później przyszedł kelner z ich potrawami. -a to nasza kolacja. Smacznego. -powiedział Jungkook i zaczęli jeść. Przy wspólnej kolacji rozmawiali tak jakby nie widzieli się z rok czasu. Jeongguk wspominał czasy, kiedy się poznali, a co najważniejsze, że tamten przestępca trafił do więzienia. Około godziny 22:00 Jeon zaczął śpiewać mu euphorie. - wtedy, gdy zacząłem to śpiewać i mi wszedłeś do łazienki... specjalnie się nie zakluczyłem- zaczął się śmiać Jungkook - wtedy... wydaje mi się że wszedłem tam celowo- również śmieje się Jimin. Tak zleciał im czas do godziny 23:00. -musimy wracać. Pielęgniarki powiedziały że o 23 mam Cię przywieźć- powiedział Jeongguk. -no dobrze...
W drodze powrotnej. -wiesz co Kookie?- Pyta Jimin. -Hm? -To była najpiękniejsza randka. - cieszę się. - chłopak uśmiechnął się. -kocham Cię. -powiedział Jimin
