Because I Love You

THREE

NATHAN POV

"What? Iisa si Tammy at Stephanie?!" Sabay na sigaw ni Sepsep at Yenyen. Nanlalaking mata at para bang di sila nakapaniwala sa mga nangyayari. Of course sino bang maniniwala? We all know that Tammy is already dead. Nakita namin siya kung paano inilibing. Tapos bigla nalang isang araw magpapakita sa amin ang isang taong kamukhang kamukha niya. And now, the person we thought na kamukha lang niya, siya pala si Tammy

"Wait lang Natnat ha? Paano mo naman nasabi na si Steph at Tammy ay iisa? Diba ikaw ba nga nagsabi na totally magkaiba sila?" Lintaya ni Sepsep. Umupo ako sa tabi niya. Wala kasing tao dito sa Classroom dahil nga Intrams/Sports fest ngayon kaya nasa labas sila para manuod ng volleyball. Actualy kasama si Sepsep sa Basketball pero mamayang hapon pa naman ang laro nila so napagisipan namin na mag istambay sa classroom para masolo namin ang mga electric fans. Wala parin pala si Steph. Di pa siya pumapasok mukhang male late siya. Ok lang naman, wala namang klase

"I'm sure Sepsep. I'm definitely sure that she is tamtam" I said. Napaisip naman silang dalawa. "What makes you that sure? Parang kahapon lang pinipilit mo na magkaiba sila" Sabi naman ni Yenyen. Umupo ako ng maayos saka ko sila ng maayos

"She knows our song Yenyen" Kumunot ang noo nilang perwho "What song?" Nagtatakang tanong ni Sepsep kaya tinaasan ko siya ng kilay "Shit. You mean... That song? That hmm. Nana~ lalala~" He even hum.

"Ugh stop humming Sep. You're riuning our song" Binato ko sa kanya yung bola na kanina pa niya hawak. Nasalo namn niya yon kaya napairap nalang ako "I mean.. How could she know that song? Aside from me, only tamtan knows that song. You didn't even know that song Sepsep" Nakatingin silang dalawa sa akin na para bang nag agree sila sa akin. That song is supposed to be our song. We supposed to sing that song for the anniversary of sepsep's parents. Kaso di natuloy dahil bago ang anniversary, nangyari yun. We both created that song kaya walang taong makaka alam sa kantang yon except me and tammy

"Actually, kakaiba din ang naramdamn ko nang makita ko si Stephanie. Seems like.... She's very familiar. Of course except for her hair style, fashion style, way of talking, and scent. We all know every details of tamtam. Kaya nakakanibago na ibang iba na siya ngayon. Kaya naisip ko na baka di nga talaga siya si Tamtam" mahabang paliwanag ni Yenyen. Tama siya, kung pagkukumparahin sa dating tamtam, ibang iba na siya ngayon

"Are you sure na siya talaga si Tamtam?" Singit pa ni Sepsep. Napaisip ako ulet. On second tbought, di pa ako ganun ka sure. Malay mo naimbento lang niya lyrics tapos nasabayan niya Lang yung rhytmn sa piano ko diba? "I'm.... really not" mahinang sagot ko. Napabuntong hininga silang dalawa sa sagot ko

"Hmm how about this natnat" napatingin ako Kay Yenyen. "Follow her"

"What!?"

"Wait lang. Exaggerated?!" umirap ako. Biglaan naman kasing magsabi na. 'follow her'

"I mean. Follow her. Mamaya pag uwi. Tignan mo kung saan siya nakatira. Pag uwi niyo dapat may balita kayo"

"Kayo?!" ngayon si Sepsep na anh nagsabi nyan. Tinignan siya ni Yenyen "Yes sepsep ko. Kayo. Sasamahan mo si Natnat. Mamaya may mangyare pang masama sa kanya" Napatingin ako sa kanilang dalawa ng masama

"Anong akala niyo sa akin? bata na kailangang bantayan? Saka what? Susundan si Steph? Hell no!" Sigaw ko. Napatingin silang dalawa sa akin "You said. Di ka pa sure. Saka wala namn kayong balak magpakita sa kanya eh. Just follow her. Sundan nyo siya at alamin nyo kong saan siya nakatira. Di naman kayo papasok sa bahay nila eh" Napatingin ako kay Yenyen. May part sa akin na gusto siyang sundin. But may part na hindi

Di kasi mapagkakatiwalaan tong si Yenyen. Lahat ng mga pinapayo niya sa amin noon, trahedya ang nagiging dala. Naalala ko nga noon. Humingi ako ng payo kung ano ang gagawin ko dahil nabasag ko ang Vase na napanalunan ni Tatay sa sugal. Sabi niya itago ko daw sa kwarto ko. And syempre sinundan ko siya. Kaso nakita ni tatay kaya pinalo lang ako