By: pickshion
Lane's POV
Andami kong gustong sabihin kay Brent na hindi ko masabi.... Siguro nahihiya lang ako kase di pa naman kame lubos na magkakilala. Pero kase di ko matiis, pakiramdam ko mabubunutan ako ng tinik sa lalamunan pag nasabi ko sa kanya yung kelangan kong sabihin sa kanya. Hayssss ano ba itong nararamdaman ko para na akong baliw kakaisip. Dibale sasabihin ko na sa kanya lahat. Maghihintay lang ako ng tamang oras at pagkakataon, sana lang umayon sa mood niya. Minsan kase masungit, minsan naman mabait. Akala mo tuloy may saltik hahaha hehehe habang nililibang ko ang sarili ko ay may nag text saken at si Brent yun ang sabi niya magkita daw kame ulet sa labas ng village. Mga 6pm na nang hapon ng lumabas ako ng village at nakita ko si Brent na nakaupo sa gatter ng kalsada kaya nilapitan ko na siya at tumabi sa kanya. Bakas sa mukha niya ang kaba at lungkot na nararamdaman niya kaya kinausap ko na siya.
Lane: oh bakjt parang ang lungkot mo yata?
Brent: hindi naman, may gusto lang akong sabihin sayo.
Lane: ano naman yun?
Brent: ah eh kase Lane sa sandaling oras na nakasama kita, nakaramdam ako ng espesyal na pagmamahal, nakaramdam ako ng pag aalaga tuwing kausap kita eh feeling ko sage ako, feeling ko espeyal akk. At ngayon ko lang naramdaman ulit yung ganito.
Lane: Brent? Kakakita lang natin sa ex boyfriend mo kanina diba? Umiyak ka ng makita mo siya, hindi ba gagawin mo lang akong panakip butas?
Brent: hindi Lane, sana nga panakio butas lang ang kelangan ko. Pero hindi e,,, feeling ko kulang ako
Lane: ah eh kase Brent ganun din yung nararamdaman ko lalo na at kausap ka e, kaso natatakot ako, natatakot ako na baka I'm just a liitle curious of what is in your world. You're my first kiss and I didn't expect na ang first kiss ko ay mapupunta sa kapwa ko lalake. But then Brent, I just want to commit my love for you first.
Habang nagsasalita ako ay niyakap ako ni Lane at sumagot sa sinabi ko.
Brent: please Lane, promise me that you will alwys be here for me.
Lane: oo Brent. Hindi ako lalayo
Brent: please promise me that no matter what the situation is you will.
Lane: I will brent.
Lane's POV
Pagkatapos ko magsalita ay umiyak si Brent sa balikat ko at nagpatuloy naman akong magsalita.
Lane: Brent, today will be a memorable day for me, nagkaroon ako ng special commitment sa isang gaya mo, diko rin alam kung anong meron but something pushes me towards youm it's already 6:47pm and every weekend, same time I want to meet you here.
Brent: okay that's a deal for me Lane.
Lane: Okay that's good. Oh sige tara lakad tayo papuntang park.
-itutuloy-
