Bir 'i Var Bir' i Yok

Başlıyor...

0shares

    

Bir’i var Bir’i Yok

1

Bir’i varmış bir’i yokmuş ile başlıyor onunla hikayem… Hikayemize aşk mı desem, sevgi mi desem, dostluk mu desem, yada iki şahıs mı desem bilemedim. Gelin size hikayemi anlatayım siz gönlünüze göre başlığını yazın.
Sizler gibi benimde kafamı dinlemek için ya da vakit geçirmek yada proje üretmek için her zaman kaçamak yaptığım bir yer var “Anılar Dükkanı.” Burada herkesin kendine özel kısımları var. Kimi burada fotoğraflarını sergiliyor, kimi yazılarını, kimi görüşlerini, kimi ise sadece bu atmosferin tadını almak için buralarda. Ben ise daha çok burada yazı yazıyorum,arkadaşlarımla proje üretiyorum… Bir gün dükkana çok kişi gelmemişti, ortam sessizdi bende yarım kalan yazımı yazıyordum. Bir tak sesi geldi karşıma baktım siyah takımlı bir genç kalemini düşürmüştü. Birbirimizin gözleri o an sebepsizce kala kaldı. Uzun süre bakıştık ve genç özür diler bakışı attı ve işine koyuldu. Sanki ilk defa görüyordum burada onu yada hep buralardaydı ama benim dikkatimi çekmemişti. Yazıma devam etmeye başladım ama o sahne durmadan aklıma geliyordu ve arada birde sebepsizce onun masasına bakıyordum. Bana bir iki kere bakarkenyakalamıştım  ama o rahattı, o sahne yaşanmamış gibi kahvesini yudumluyordu…Günler geçmeye, güneş inatla her güne yeniden doğmaya başlarken benimde onun masasına durmadan bakmam artıyordu. Hatta bazen erken gidip masasında yazdığı yazıları okuyor, yazılarına eleştiri yazıp altına Cevval imzamı atıyordum. Zamanla onun kahveyi çok sevdiğini, çok fazla konuşmak yerine yazmayı tercih ettiğini, çevresi çok olmasına rağmen yalnızlığı tercih ettiğini, çocukları çok sevdiğini vb. öğrenmiştim. Kısacası nedensizce onu merak ediyor onu gözlemliyordum ve onu öğreniyordum. Yine bir gün dışarıda işlerim erken bitmişti dükkana geldim. O yoktu zaten salı günleri gelmezdi, galiba o gün işleri yoğun oluyordu. Bende gelmeyeceğini bildiğimden masasına geçtim yeni yazılarına bir şey karalamaya başladım. Birden masaya bir çay bardağı koyuluverdi.