Kababalaghan Na Pag ibig

chapter 7

Yinakap KO Si mae,habang NASA bisig KO Si Mae,naramdaman KO ang kanyang takot Sa pagkatao niya.

Mae,Tama na huwag kana umiyak,
Alam KO may pagkakamali Ako,Pero
Hindi KO sinadya na tumakbo at Hindi KO ipinahamak Si Lolo,natakot Lang talaga Ako.

Fren,nag aalala talaga Ako Sa susunod na nangyayari,Kasi marami Nang taong punmunta dito,at lahat napahamak Sila at kami din nadamay,Sana fren Hindi ka magaya Sa kanila,dahil ayaw Kong mawala ka.

Mae,Walang mangyayari Sa akin,dahil ikaw ang babaeng unang nagtiwala Sa akin at hinding Hindi Kita bibiguhin.

Fren samahan Mo Ako na puntahan natin Si Lolo,Sabi Ni Mae
At sinamahan KO siya,sinabi Ni Mae Sa Daan,
Fren Alam KO Sa ngayon WALA Nang hininga ang aking lolo.

Huwag Kang magsalita Ng ganyan Mae,dahil Alam KO malakas Si Lolo.
At nakita KO natalo niya ang babae.

Fren,marami ka pang malalaman at matutunan Bago Mo maintindihan ang lahat.sa ngayon harapin KO ang takot KO ngayon WALA na Si Lolo at ikaw na Lang ang pag asa KO at MGA Tao na nandito.

Tignan Mo fren ang Dami na Tao Sa pinag gamotan Ni lolo,iisa Lang ang ibig sabihin Yan,WALA na talaga Si Lolo,Sabi Ni Mae sabay takbo papunta Sa bahay Ng pinaggamutan Ng Lolo niya.

Tama Si Mae patay na ang kanyang Lolo,kinilabutan Ako Sa mabilis na pagkawala Lolo.
Kanina Lang kasama KO siya at malakas pa siya,Pero ngayon Eto na Isa na siyang bangkay,

Sa oras Na iyon,nangibabaw ang pagkainis KO Sa aking sarili,at pag kaawa Kay Mae.

Mae,Tama ka Wala na ang iyong Lolo
Tama ka na ipinahamak KO ang Lolo mo.pero Alam KO may MGA kababalaghan ang nangyayari Dito,
Hayaan Mo Mae tutuklasin KO ang kababalaghan na iyan.

Fren,iuwi natin na,ang bangkay Ni Lolo para ilibing na kaagad,Kasi Yan ang kabilin bilinan Ni Lolo Sa akin nong buhay pa.

At ngayon WALA na Si Lolo,ang panyo na gamit ni Lolo hawakan Mo iyan,at huwag mong iwawala fren.sabi Ni Mae..