Wypociny Małego Człowieczka // Czyli Wszystko Z Mojego Życia!

Historia

I następna historyja Antoniego.

Pani usiadła na jego ławce, bo siedzi w pierwszej na środku.

Wszyscy słuchają pani, grobowa cisza.

Nagle...

Kinga: Proszę Pani, ja nie mogę na Panią patrzeć bo Antek w nosie cały czas dłubie!

*Wzrok na niego*

P: Antek, jak to za moich czasów się mówiło: ,,Palec nie Górnik, nos nie kopalnia"

Everyone: *becz00nia*