PROBLEMLİ

✴Üniversite✴

"Teyze sen miydin?"

"Evet de sen kime dedin o lafları? "

"Cızz-teyze-cızz-sesin-cızz-gelmiyor. "

deyip kapattım.Of bide teyzemle mi uğraşayım yani.

Odamın sessizliğinde tek çıkan ses yanımda duran masamın üzerindeki saatin sesiydi.

Tik...Tak...

Tik...Tak...

Sessizlik içinde saatin o gıcık edici sesini dinlerdim çoğu zaman.

Bu yıllardan gelen bir alışkanlıktı benim için.

Yetimhanenin o korkutucu sessizliğinde bir yandan bu saatin sesini dinler, bir yandan ise kendimi bulmaya çalışırdım.

Yapacak başka bir şey yoktu ki...

Bazen yetimhanedeki büyük ablalar bu saatin sesinden rahatsız olur ve gece beni döverlerdi.

Napabilirdim ki hem ?

O küçücük yaşımda korkardım yetimhanenin korkutucu sessizliğinde...

Anılar aklıma doluşunca gözümden akan 2 damla yaşı sildim hemen.

Güçsüz olamazdım ki ben.

Güçsüz olursam bu dünyanın ağırlığını taşıyamazdım çünkü.

Hemen gözlerimi sildim.Yarın okul vardı.Ve ben insanlara Masal neymiş gösterecektim.

3 Saat Sonra -Masal'ın günlüğü-

Merhaba sevgili günlük,
Sana yazmayalı ne kadar da çok olmuş !
En son yetimhanedeyken yazmışım senin mis kokulu kağıdına...

Şu an karşında üniversiteyi kazanmış bir kız duruyor!
Üniversiteli fakat mutsuz bir kız üstelik...
Belkide bencillik ediyorum...
Yaşamak isteyen fakat hasta olan milyonlarca insan varken, benim sağlıklı olup yaşamaktan nefret etmem...
Sence  bencil miyim sevgili günlük ?
Ama istesem de mutlu olamıyorum ki ...
Ailem nasıl öldü bilmeden.
Her saniye onları düşünmekten sence nasıl mutlu olabilirim ki ?
Uyumak istiyorum ama uyuyamıyorum.
Bu hayatta tek kan bağım olan teyzem ise bana şu an pek bir ilgi gösteriyor.
Üstüne üstlük "Biz seni böyle mi yetiştirdik?"diyor.
Beni o yetiştirmedi ki...
Beni yetimhanedeyken yanına almadı.
Teyze, anne yarısı değil miydi ?
Ama benim teyzem sırf annemle küs olduğu için beni yanına almamıştı yıllar önce.
Onu gerçekten sevmiyordum.
O ise yeni akıllanmış ikide bir beni arıyordu. Çok da umrumdaydı ya sanki.
Biliyor musun az önce eski yazdıklarımı tekrar okudum.
Ve yine bakıp diyorum ki,
"Masal...Sen güçlü bir kızsın."
Ama sonra yaşadıklarıma bakıp ağlıyorum ya.Sonra birden diyorum ki,
"Masal...Sen aciz bir kızsın. "

Bir insan hem güçlü hemde aciz olabilir mi ya ?
Söz konusu bense demek ki  olabiliyormuş.
Yarın tekrar yazacağım !
İyi geceler sevgili defterim...

********

Dızzzzz...Dızzz...

Ah cidden mi ?

Okul mu ?

Olmayan hayat enerjimi çürüttünüz amk.

Saati susturup gece yazdığım günlüğü kilitli çekmeceme koydum.

Rahatlatmıştı yazmak yine.

Dün gece teyzemin o arayışından sonra uyuyamayınca, çekmecemin derinliklerinde duran sır yuvamı alıp başlamıştım yazmaya...

Üstümü giyindikten sonra mutfağa indim.İlk dikkatimi çeken buzdolabının üzerindeki nottu.

"Bebeğim ben kaçtım.Kaan çağırdı kahvaltı için :) Senin de kendine bir şeyler hazırlayamayacağını bildiğim için sana tost ve portakal suyu hazırladım.Ne kadar iyi bir insanım işte. Neyse hadi beni ara okuldan çıkınca Starbucks'a falan gideriz xd "

İyi deyip portakal suyumdan bir yudum aldım.

○●

Bu kampüs ne kadar da büyük böyle!

Ne ararsan var!

Tiyatro salonlarından tut mini kırtasiyelere kadar.

İnsanların zevklerini açacak türden.

Bende kendi binama girdim ve sınıfı aramaya başladım.

"Nerede bu sınıf...Hay senin ebeni ya...Lan burası ne böyle hayvanat bah- Hah! buldum valla. " dedim ve sınıfa geçtim.

Burası ne böyle lan.Neyse sakinim.

Hemen en üst bölgelerden boş bulduğum bir köşeye kuruldum.Buralardan tahta daha güzel gözüküyor.Nede olsa inek bir öğrenciyim ben.

Yaklaşık yarım saat sonra sınıf tıklım tıklım olmuştu.

Ve birden yanımdaki sıraya biri çantasını fırlattı.Kimin olduğuna bakacakken kız konuşmaya başladı.

"Uff ne dar alan.Ebesini siktiğimin sıraları!"

Bu kız nasıl bir kız diye sormayın lütfen.

Saçlar kısacık,üstelik rengi mor!

Kız mini bir şort giymiş,ayakkabı olarak da asker yeşili bir bot giymiş.

Sıra üzerine gelirse...

Üzerinde siyah renk bir t-skirt var ve beyaz puntolarla "Fuck !" yazmış bir el karşı yöne doğru işaret etmiş.

Nehir burada olsa "Omegat!" derdi ama ben sadece "Tövbesteyşın!" diyebiliyorum.

Ah biliyorum...biliyorum!

Benim gibi birinin wattpad okuması biraz gülünç gelebilir.Ama Nehirde bazen kendimi görüyorum ve bu okumam için beni bu itiyor .

"Adın ne küçük ?"

İlk başta bana mı diyor diye baktım.Kız bana gözlerini kısmış bir şekilde bakarken bana sorduğunu anladım.

"Masal."

"Benimde Yaprak.Memnun oldum demeyeceğim çünkü seni pek tanımıyorum."

"Aynen."

Vay be!

Kızı çok beğendim şu an.

Saçmalamayın lezbiyen değilim.

Huyu çok hoş yani.

Yalan yok, yapmacıklık yok.

Sanırım üniversite güzel geçecekti.

Yani...Umarım.

Merhaba!
Uzun zamandır yazmıyordum yeni bölüm.
Bundan dolayı uzunca bir bölüm oldu bu bölüm.
O kadar çok ilgi var ki cidden seviniyorum.
Bir dolu kişi "Bayıldığım" ya da "En iyiler" adlı listelerine eklemiş Problemliyi.
Cidden çok sevindim.
Fakat benim problemim şu ki vote çok az.
Ciddi manada çok çok az.
Votelerseniz sevinirim :)