Mahvolan Hayatım //Jeon Jungkook//

3

☀Sabah☀
Gözlerimi açtım ve oturur pozisyona geçtim. Ama nafile, vücudum yeniden yatakla buluştu. Telefonumu elime aldım ve saatin kaç olduğuna baktım. 7'ydi. Bi dakika lan! Bu gün pazarrrrr!!!! Huhuuuuu!!! Sevinçle yatakta zıplarken odaya annem girdi ben ise anneme bakarken değişik bir pozisyonda telefonuma bakıyordum. Mesaj gelmişti. Hemen oturmaya yöneldim ve yatağın üstüne oturdum. Annem de yanıma oturmuştu. Yarı uyur haldeydi. Herhalde sesime uyanmıştı. O yeni yeni kendine gelirken bende mesaja baktım. Bi numaradandı.

"Hwayoung, odanın camını açar mısın" yazıyordu. Annem ayaklanarak odadan çıktı. Bende bunu fırsat bilerek kapıyı kapattım ve perdeyi açıp dışarıya göz gezdirdim. Tanımadığım bi küçük taşıma kamyonu evimizin önünde durmuştu. Etrafa iyice göz gezdirdikten sonra kamyondan birinin indiğini gördüm. Bu Jungkook'tu. Penceremin önüne kadar gelince pencereyi açtım. Üzerinde kırmızı kısa kol kareli bir gömlek, içinde ise siyah bir tişört giymişti. Alttan ise siyah kot bir pantolon...

Bana doğru elini uzattı. Meraklı gözlerle ona bakarken "Hwayoung donup geberiyorum artık beni içeri alır mısın?" dedi. Güvenemedim ve içeri çekilip pencereyi ve perdeyi kapattım. Pencereye tıklattığında perdeyi açıp ne var anlamında kafa salladım. Titriyodu. Mal. Dayanamayıp pencereyi açtım ve içeri gelmesini bekledim. Gerçekten hava soğuktu. İçeri girdi. "Sabahın saat 7'sinde evimizde ne yapıyorsun Jungkook?" diye sordum. Derin bi nefes verdi ve gözlerime dudaklarıma ve ardından yüzümü incelemesini bitirdikten sonra "Sabah saat 4'den beri burdayım Hwa. Uyanmanı bekledim kamyonumda" derken saçlarını arkaya doğru attı. Anlamsız bakışlarımı Jungkook'a yöneltirken "Sebep?" diye sordum. Ensesini kaşırken cevap arıyordu herhalde. Meraklı bakışlarım Jungkook'un üzerinde gezinirken "Bilmem" dedi biraz bekledikten sonra "Bilemem.." diye mırıldandı.

Gözlerimi uzun süre kapayıp daha sonra açtım. "Jungkook bana bi neden söylemeni istiyorum" dedim. Gözlerimin içine bakarak "Bilmiyorum" dedi. Peki ya neden? Neden bilmiyorsun Jungkook? Bu sorularıma kendi kendime cevap bulmaya çalışırken derin nefes verdim ve çalışma masamdaki kitapları alıp dolabıma koydum. Ardından da yatağımın üstüne oturdum. Belki gider diye. Ama gitmedi. 10 dakika da geçti 15 dakika da geçti. Ama gitmedi...