Namjin sprookjes

Belle en het beest

I am inspired by this youtube video, I hope you wil watch it!!

___________________________________

'Kim Namjoon, ooit een normale edele, vervloekt na een kleine fout. Gedwongen voor altijd in zijn kasteel te blijven, omdat de wereld hem niet mocht zien. Een meisje zou hem kunnen redden van deze vloek en hem weer de knappe man maken wie hij ooit was.'

Seokjin ruimt tijdens dit verhaal alle boeken op die mensen op verkeerde plekken hadden gezet. Hij hoort dit verhaal veel hier, het is het favorite verhaal van de kinderen in de buurt. Er staat ook een paleis niet ver van hier en ze zeggen dat daar hij leeft. Seokjin is te oud om in fabels te geloven. Maar op de een of andere manier voelt hij dat dit echt kan zijn. Seokjin pakt een boek dicht bij de kinderen en een jongetje pakt zijn arm vast.

'Waarom ga jij nooit naar dat kasteel? Je bent knap genoeg om hem te helpen,' zegt het jongetje.

'Ik ben geen vrouw,' zegt Seokjin.

'Oh, sorry,' zegt het jongetje.

Seokjin zucht, veel denken dat hij een vrouw is omdat hij een knap en lief gezicht heeft. Zijn haar is ook roze rood. Hij ruimt alles veder op en vertrekt uit de bibliotheek. Hij moet langs het kasteel om naar huis te gaan en kijkt even omhoog. Oud en verlaten. Een bordje met waarschuwingen staan voor het kasteel. Seokjin kijkt weer naar de torens, weer is er licht. Maar andere zien het niet, alsof het aan ging bij hem. Hij schudt zijn hoofd. Hij weet dat hij niet logisch na denkt nu. Hij is 20, hij moet niet dat soort rare dingen bedenken. Hij gaat naar huis terwijl vier paar ogen hem in de gaten houden.

'Hij is echt knap,' zegt een kandelaar glimlachend.

'Helaas zou Meester hem niet goedkeuren,' mompelt hij.

'Ooit zal de vloek verbroken worden door een meisje of jongen, zeker weten!' zegt een wekker vrolijk.

'Ik weet niet, zou zo'n knap iemand als hem Meester leuk vinden?'

'Meesten mensen kijken naar de persoonlijkheid van iemand, niet uiterlijk.'

De kandelaar knikt en kijkt achterom, hij ziet een groot haring beest zitten staren naar buiten.

'Meester is stil vandaag,' zegt de kandelaar.

'Ja, die jongen die je net spotte is de gene die dus zijn vloek kan verbreken, ik denk dat hij niet wist dat het een jongen zou zijn.'

'Ja dat snap ik.'

Ze kijken beiden weer naar de jongen die naar zijn huis loopt.

'Stuur de hond naar zijn huis,' zegt Meester opeens en de kandelaar en wekker schrikken.

'Je gaat hem halen?'

'Ik moet wel, hij kan me helpen.'

'Je kan niet iemand dwingen te komen! Ik heb een beter idee.'

'Goed dan, maar schiet op, de tijd dringt. De roos is bijna verwelkt.'

Het beest loopt weg en de kandelaar zucht.

'Die jongen zijn gezicht mag niet beschadigd raken, met die honden zou dat gebeurt zijn.'

'Ben jij niet gewoon verliefd op hem?'

'Nee, ik wil gewoon dat Meester voor hem valt.'

'Uhg, je bent net Taehyung.'

'Thx Jungkook.'