Namjin sprookjes

Soort van Assepoester

Het is een beetje Assepoester, maar toch weer niet en toch weer een beetje wel. Ja lekker onduidelijk, weet ik.

Heel lang deel!!

__________________________________

Kim Seokjin is een jongen die al zijn hele leven gebruikt wordt. Zijn ouders zijn dood gegaan en daarom leeft hij met twee mensen die hem wilde kopen. Waarom? Omdat hij knap was, ze hoopte hem later, als hij volwassen was, te kunnen verkopen aan een rijke man. Seokjin moest naar verschillende feestjes en zich 'netjes' gedragen. Deed hij dat niet, dan kreeg hij een week geen eten, geen kleren en zijn vriend mocht niet komen. Alhoewel Seokjin alleen naar buiten mocht voor feestjes had hij een vriend. Genaamd Jung Hoseok. Hij was een grote danser en leerde Seokjin van alles. Van de makkelijke danspasjes tot de extreem moeilijke klassiek dans en hiphop. Seokjin was geen natuurtalent met dansen, maar wel met zingen. Hij zong graag, maar het was voor hem verboden geworden, want een keer vroeg een soldaat van de prins wie de jongen was die zong, vooral omdat Seokjin volgens het wetboek niet bestond. Seokjins vader  was een ere ridder en het betreurde iedereen dat hij en zijn gezin stierven door wolven, en die wolven waren Seokjins opvoeders. Hij herinnerde zich zijn vader die voor hem stond en hem tegen zijn borst hield, hij was toen pas 4 jaar. Zijn vader werd vermoord terwijl hij hem in zijn armen had. Seokjin herinnerde zich weinig van daarna, alleen dat hij huilde en niet wist wat hij moest doen. De opvoeders vertelde hem over de wolven en al wist hij dat het niet waar was, was hij doods bang voor honden en wolven. Als ze huilde deed hij geen oog dicht.

'KIM SEOKJIN NAAR BENEDEN NU!' roept een van zijn verzorgers.

Seokjin staat op van zijn bed, verstopt zijn notitieboekje weg en gaat naar beneden. Zijn verzorgers of liever vijanden. Zaten aan de tafel met walgende, maar toch trotste blikken. Waarschijnlijk wil iemand me kopen, denkt Seokjin somber. Seokjin hoopt zo erg dat het een oké persoon is... maar aan hun blik te zien, is dat niet zo.

'Zo, we hebben iemand gevonden die je wilt kopen, eigenlijk moest dat pas over twee maanden maar dat maakt niet uit!'

'Je bent genoeg getraind ervoor, hij komt morgen ochtend dus zie er knap uit!'

Seokjin staat op en loopt snel de trap op naar zijn kamer, Seokjin hoort nog net de laatste woorden van ze.

'Meer dan 9 miljoen!!! Die man is gek!!'

'Mij best, zolang dat joch weg is en dat geld hier is.'

Hij loopt veder de trap op en doet de deur dicht, zodra die dicht is zakt hij huilend tegen de deur aan. Hij trekt zijn knieën op en blijft zo snikkend zitten. Waarom ben ik nou weer nog in leven, ik had beter dood kunnen zijn. Denkt hij. De hele nacht blijft hij daar zitten en valt uiteindelijk in slaap.

Seokjin wordt wakker van gepraat, hij opent zijn ogen en heeft veel pijn in zijn nek en rug. Hij zucht als hij ziet dat hij is slaap gevallen is, op de grond.

'Ja sukkel, doe dat dan ook niet,' mompelt hij tegen zichzelf terwijl hij wat leuks aan trekt.

Hij wacht in zijn kamer tot de deur wordt open gemaakt, of als hij wordt geroepen. Er wordt geklopt en de deur gaat open, Seokjin kijkt op en ziet een ridder staan, hij ziet er jong en aardig uit, maar ook sterk.

'Meneer, komt u met me mee?' vraagt hij en Seokjin knikt.

Hij pakt zijn boekje en een pen en loopt naar de man, hij loopt naar beneden met Seokjin achter hem aan. Als ze in de koets willen stappen, want ja die man had een koets bij zich, pakt zijn verzorger Seokjin vast. Hij kijkt de jongen boos aan.

'Denk erom, als je het waagt iets mis te laten gaan, krijg je dezelfde dood als je ouders.'

Seokjins ogen worden groot en hij krijgt er tranen in, de ridder pakt voorzichtig zijn andere arm en duwt ruw die van zijn verzorger weg. Die kijkt geïrriteerd naar de ridder maar laat het gaan. Alles voor zijn geld, denkt Seokjin en gaat mee de koets in. De ridder doet zodra ze rijden zijn helm af. Hij heeft blauw haar en een scherp gezicht. Hij kijkt naar Seokjin en glimlacht. Hij heeft de ander een appel, de ander pakt het voorzichtig aan en neemt een klein hapje, bang voor een valstrik.