Mistakes

Chapter 1

Ang buhay ay parang gulong minsan nasa itaas ka minsan nasa ibaba ka, minsan nakakaramdam ka ng saya ngunit agad mapapalitan ng lungkot dahil ang buhay ay di permenente pabago-bago paikot-ikot di natin alam kung ano ang susunod maghihintay ka na lang kung ano nakatadhana sayo.

Tulad ko noon na may masayang pamilya meron pa naman ngayon ngunit hindi na marangya ang aming pamumuhay kagaya noon. Kaya nagsikap ako at nandito na naman ako sa lugar na matagal ko nang iniwan.

Limang taon na din pala bago ako nakabalik sa magulo at ma-trapik na lugar ng maynila.Sa kasagsagan ng trapik sa Edsa nakita ko ang isang pigura ng lalaki na makikita mo sa isa sa pinaka malaking billboard ng Edsa.
Makikita mo ang seryoso niyang mga mata na tila nakakahipnotismo sa ganda ang lalaking minsan kong pinaglaruan.

Josef Kiefer Gomez

Im wearing a Red lace  dress and a silver high heels at nilugay ko lang aking buhok  at kinulot sa ibaba.

Papasok ako ng gate ng school kasama ang mga kaibigan ko sa likod ko some students is watching me from head to toe but i dont care.

Papunta kaming gym at nakita namin doon ang lalaking hinahanap namin kumakanta siya sa harapan...

"May gusto bang makipag  showdown ng kantahan kay josef diyan?"sabi ng isang lalaki na nakahawak ng gitara napuno ng hiyawan ang mga studyante.

Pumunta ako sa harapan ng walang sabi-sabi ng makatung-tung ako sa entablado dumaan ang katahimikan dahil di nila inaakalang may makipag-laban sa lalaking nasa harapan,hinawakan ko ang mikropono sabay sabing...

"Ako" simpleng salita ko na nag bigay katahimikansabay ngisi.

"Wala bang hiyawan at palapakpakan"sigaw ng lalaking humahawak ng gitara kaya napuno ng sigawan na sinisigaw ay pangalan niya."Sa kauna-unahang pagkakataon na may may nakipag laban kay josef sa isang showdown ano ang pangalan mo miss?"tanong niya.

"Miranda"sagot ko

"Okay Miranda and Josef the singing showdown starts now!!!!!"Malakas niyang sigaw na nag ing dahilan ng hiyawan.

Nagsimula na ang isang tugtugin siya ang nag simula.

Sabi nila

Balang araw darating

Ang tanging hinihinling

Ang lamig ng kanyang boses nakakapanindig balahibo saka siya tumingin saaking mga mata at nagsimula na akong kumanta na nagdulot ng mas malakas na hiyawan

At nung dumating ang aking

Panalangin ay hindi na maikubli

Ang pag asang nahanap ko

Sa iyong mga mata

At ang takot kung sakali mang

Ika'y mawawala

Dinamdam ko ang bawat salita  na nag-hahatid ng init sa aking damdamin. Nagsimula ang mas malakas na hiyawan ng mga tao nang nagsimula na kaming mag sabay