Gone with the sea

۱۰.حال که دیگر نگاهت را ندارم ،وقتی که دلتنگ شدم به کجا بوسه بزنم؟

Song:나의 어깨에 기대어요 -10cm

۲۳۸۸ کلمه؟[لبخند] من به چه امیدی اینقدر زود و زیاد اپ میکنم اصلا؟ [مشت به دیوار و داد زدن و از لحاظ روانی آسیب دیدن]

__________________________
"بیمار،بیون بکهیون .ساعت مرگ :۱۱:۵۱ دقیقه صبح. علت مرگ: پاشیدن اسید در چشم و خونریزی از ناحیه سر.لطفا دستگاه ها رو جدا کنید و به همراه بیمار خبر بدید."

قطعا روزی ذهن چانیول با اسلحه ای شبیه به بلندگو قاتل تمامش میشد .

یک ساعت و ربع میشد که بکهیون در قسمت مراقبت های ویژه بستری شده بود و پرستار ها رد میشدند و بهش میگفتن "درست میشه!" اما پیچاپیچ ذهنش بهش میگفتن که درست نمیشه و حتی تلاش هم میکردن در این لحظات رقت بار انتظار عذابش بدن.

چانیول نمیتونست به نجات بک فکر کنه و تمام این یک ساعت و ۱۶ دقیقه رو با لحظه خبر مرگ بک گذرونده بود.
اون یک آدم مریض و یا روانی نبود،اون فقط در برابر اتفاقات زیادی بدبین بود و نمیتونست به هیچ نکته مثبتی توجه کنه.

یک دقیقه دیگه گذشته بود،پوست شست چانیول کنده شده بود.اون نمیتونست به خودش رحم کنه،همونطور که ذهنش .

نوارِ صوتی و تصویری لحظات یک ساعت و ۱۷ دقیقه پیش روح چانیول رو با چاقو ریز میکرد
چانیول دیگه روحی نداشت که وقتی مرد به خدا تقدیم کنه.دیگه هیچی نداشت.

چانیول به دست هاش که توی هم قفل شده بود نگاهی کرد ،قرمز شده بود و جای ناخون هاش هر گوشه ای از پوستش دیده میشد.

زمان کجا بود وقتی چانیول داشت زندگیش رو از دست میداد؟

"آقای پارک چانیول؟"

چانیول سرشو بالا آورد،پرستار جوونی که رو به روش بود حامل خبر هایی بود که چان باید خودشو براش آماده میکرد.

«بکهیون مرده.بکهیون مرده.بکهیون مرده.بکهیون مرده .بکهیون مرده.بکهیون مرده.بکهیون مرده.بکهیون مرده.بکهیون مرده.بکهیون مرده.»

"خفه شو...."
چان زمزمه کرد و همین باعث شد پرستار با تعجب بپرسه
"با من بودید؟"

چان با کلافگی چشماشو بست
"نه خانوم...بفرمایید"

دختر بهم ریختگی چان رو دید و تصمیم گرفت بدون هیچ حرف اضافه ای فقط به کارش برسه
"دکتر میخوان شما رو تو دفترشون ببینن. از این طرف لطفا"
و جلو راه افتاد.

«بکهیون طوریش شده .بکهیون طوریش شده.بکهیون طوریش شده. بکهیون طوریش شده .بکهیون طوریش شده.بکهیون طوریش شده. بکهیون طوریش شده .بکهیون طوریش شده.بکهیون طوریش شده.»