Hayat çok acayıp...
• Tonlarca ağırlıkta uçaklar uçuyor, bir gün biri tepe düşücek diye korkuyorum laf aramızda. Sonra gemiler var, vapurlar var. Toplasan sekiz on les bindim su üstünde benden daha seri haraket eden bu çelikten deniz canavarlarına; onların da ben üstündeyken batma ihtimalinden bahsetmiyorum bile. Seni seviyorum birde...Sonra elim telefona gidiyor; "aradığın kişiye ulaşılamıyor" falan... o zaman ben seni hala seviyorken, benden gitmiş olma ihtimalinden korkuyorum. Gülme ama kahve falı baktırıp gelmeni bekleyen o aptal kadınlardanım ben de. "Üç vakte ya da beş vakte kadar gelecek" cümlelerinin o esnek zaman dilimlerinden, hayatta verdiğim sigara molalarında çürütüyorum kendimi. Bir otobana dönen hayatımda gerekli, gereksiz onlarca adamın ayaklarının altında bir kedi ya da köpek gibi ezilen umutlarımın leşlerini kaldırıp kenara koyuyorum. Çırılçıplak yanlızım ayrıca hala.
Neden mi yazıyorum bunları? "Nasılsın?" diye sormasan da nasılım bilmeni istedim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEN
Poetry"Beni hala seviyor" diye düşünmek ileri şizofrenidir. Neyse , doktor otur da bir çay içelim...
