⚰️
Bir şey mi yaptım ben sana? Kötü mü davrandım? Kırdım mı seni?
Neden konuşmuyorsun benimle?
Neden ismim çıkmadı dudaklarından hiç?
Neden kaldırımda beni bırakıp gittin? Neden tutmadın elimden?
Neden görmezden geldin?
Özür dilerim...
Hatamın ne olduğunu bilmiyorum. Çok küçüktüm. Yıllardır görmüyorsun beni. Senin olduğun odada kendimi gölge gibi hiss ediyorum.
Neden yapıyorsun bunu?
Bu kadar mı uyanıyorsun benden? Bu kadar mı yokum senin için?
Üniversiteye girdim. Hem bak bursluyum da. İyi de giyiniyorum. Makyaj da yapıyorum.
Sohbetim de iyi. Çok kitap okudum bunun için. Çok şiir okudum, çok hikaye okudum...
Neden bakışlarını yakaladığımda sadece nefret görüyorum?
Biliyor musun? Sordum tanıdıklarıma.
"Sizde nasıl?" diye sordum onlara.
Keşke dedim, keşke "aynı" deseler dedim. Ama öyle olmadı işte.
Sonra hoşlandığım bir çocuk vardı. Duydum ki, o da benden hoşlanıyormuş. Söyledi bana. "Çıkalım mı?" diye sordu. İstedim ama senin için yapmadım. O çocuktan hoşlanıyordum ama çıkmadım.
Biliyorum. Umrunda değilim. Ama sen duyma istedim. Beni kötü tanıma istedim.
Bide şey var. Ben senin yüzüne bakamıyorum mesela. Nedenini bende bilmiyorum ama yapamıyorum. Seni sadece fotoğraflarda göre biliyorum, inceleye biliyorum.
Bir şey yaptım değil mi? Seni incitecek bir şey yaptım. Ama hatırlayamıyorum. Çok küçüktüm ben.
Özür dilerim. Her ne yaptıysam affet beni...
Senden benimle konuşmanı, şakalaşmanı yada her kes gibi davranmanı isteyemem. Ama en azından göz-göze geldiğimizde bakışlarında nefret olmasın abi. Lütfen...
