hastaneden çıktım felan vicutta bi sakatlık felan yok ya rahatım kendimi atıpta ölmesem daha kötüydü bi miğde yıkadılar çıktım aq neyse bi parka gittik oturduk etraftan kuzenime bakıyorlar bakmakla kalırsınız itler ben evlenicem diye geçiyor aklımdan aynı evde kalıyoz bu kızla laan diye bağırmak geçiyor ulan gaza gelip bisürü parliament almasam iyiydi fazla paramda yok dondurma felan yedik ödedim kalktık gel dedim artık eve götüreyim seni kabusunla yüzleş gülüştük evden içeri girdik beyler adım atılmıyo ama içeriye nasıl dağınık pencere duvara çarpıyor diğer odada yorgan salonda bubi tuzağıda kurdunmu buralara dedi bende güvenli yolu biliyorum dedim kucakladım bunu amına koyim şimdi olsa aynısını yapamam acaba neyin cesaretiydi lan o kızı bildiğin kucakladım kaldırdım odaya götürdüm yere indirdim soluk soluğayız tabi gülüyoruz eğleniyoruz beni taşımasan tuzakların arasında ölürdüm felan dedi bana bende güldüm güçlüymüşün havvan gibi kilo aldım yaz geldiğinden beri felan dedi yav siktirgit yalancı dedim ama içimden taş çatlasa 55 kilosun yahu dedim oda dedi 53 kiloyum bikere kollarıniyi tartamamış dedi güldük furkan abi dedi böyle şaka yapar gibi hafifçe ağzının üstüne vurdum ya furkan diyceksin yada abi diyeceksin dedim samimiyeti bozmak yok dedim ardından deminki ipne gülüşünü aldım yüzüme buda tamam abi dedi kız ciddi davrandı ben diğerini seçsin ha öyle de diye zorlamış olmuyayım diyede diğer abi seçeneğini ekledim 2 yaş küçük amına koyim neyin abisi furkan der diye geçmişti aklımdan neyse oda bişey kardeşim dedim hemen karşı taaruz o sırada telefonu çaldı bi salonda konuşup geleyin furkan dedi ben bi umutlandım tamam dedim kapının önünde konuşuyodu dinledim yok şimdi rahatım yerinde eve geldik şimdi anne siz yolu yarıladınızmı felan dedi belliki halamla konuşuyor anne evden iç çamaşırlarımı özel eşyalarımı felan bi kargoya verirmisiniz felan dedi ipne ipne kıkırdadım odadan içeri girdi ne kadar terbiyeli bi çocuksun öyle dedi annen sana ne güzel öğretmiş başkalarını dinlememen gerektiğini dedi annemden bişey öğrenebileceğim kadar uzun yaşamadı özür dilerim dedim özür dilerim dedi şimdi geniş bi koltukta oturuyordum 3 kişilik kanape diyorlar herhalde onun kıyısındaydım geldi yanıma oturdu üstüme yığıldı sardı kollarını özür dilerim dedi unutmuşum dedi ağız alışkanlığı dedi terbiyesiz olan benim dedi evinde kaldığım birine bunları söylüyorum dedi yok dedim önemli değil kimle konuşuyodun dedim annemle dedi evden iç çamaşırlarımı özel eşyalarımı felan istedim dedi abinle bu kadar rahat olma insan geçiştirir felan dedim furkaaan dedi böyle uzatarak güldü her gülüşünde bi hoş oluyorum derken tabi biz normal ev hayatına döndük evi topluyoruz güldüm bana baktı ne gülüyosun be dedi sana değil dedim aklıma birşey geldi söyle dedi bende bubi tuzaklarını toplamasak iyiydi ev çok güvensiz kaldı dedim kahkahalar attık karşıllıklı felan günler geceler geçiyordu okul bitene kadar takılırız dersler müzik evde beraber oyun muhabbet gezer tozarız geçer vakit bundan sonra bu evdeyim ayrılmayı düşünmüyorum kovsanda gitmem bilesin kuzen dedi güldü ben dedim seni kovarmıyım hiç düzene soktun hayatımı kız dedim kafamı sevinçten duvarlara vurarak patlatsam hiç garip karşılanmazdı yemin ediyorum aşağı yukarı 1 ay geçti beyler 1 ay dilekolay ama birbirimize değmedik bile ilk günlerdeki o cesur tavırlarımdan eser yok süt oğlanı oldum derken bir gün sabah uyandım üstümde ağırlık lanet olsun kuzenim yarı çıplak iç çamaşırlarıyla yanımda yatıyor
