.
.
.
.
.
..
ရဲစခန္းကေန ျပန္လာတဲ့ေန႔ကတည္းက စၿပီး သူမေလးနဲ႔ မေတြ႔ရတာ ရက္ေပါင္း သုံးဆယ့္နဲ႔ခုနစ္ရက္ ရိွၿပီေပါ့ေလ.....
လြမ္းလိုက္တာ သတိရလိုက္တာ ကိုယ့္ရဲ႕အမ်ိဳးေကာင္းသမီး ပတၱျမားတုံးေလးရယ္....
မင္းေလးကေတာ့ ကိုယ့္နဲ႔အတူ စခန္းကို အလည္အပတ္သြားလိုက္ရေတာ့ အခုေနကိုယ္က မင္းေလးစိတ္ထဲမွာ မ်က္ႏွာျမင္သတ္ခ်င္ပါေစ အသံၾကားေတြ႔ရာနဲ႔ပစ္ေပါက္ပါေစဆိုတဲ့ဆု ေတြကို မေတာင္းဘဲနဲ႔ ျပည့္ေနၿပီနဲ႔ တူပါရဲ႕....
ဒါနဲ႔ ကေလးက ကိုယ့္ကို မေတြ႔ခ်င္ေပမဲ့ ကိုယ္က ကေလးရဲ႕ ကုမၸဏီမွာ ဒုတိယ႐ွယ္ယာအမ်ားဆုံးျဖစ္ေနေတာ့ မေတြ႔ခ်င္လည္း ေတြ႔ရဦးမွာေပါ့ အမ်ိဳးေကာင္းသမီးေလးရယ္......
ကေလးကို ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္းေတြ ညတိုင္း ေကာင္းကင္ႀကီး နဲ႔ ေလညွင္း ေလးေတြကို ရင္ဖြင့္တာမ်ားလို႔ သူတို္ေတာင္ ကိုယ့္ကိုအျမင္ကပ္ေနၿပီထင့္ပါ့....
တစ္ေျမတည္းမွာေနၿပီး တစ္မိုးေအာက္ တည္းမွာ အတူ ေနထိုင္ၾကေပမယ့္ ကေလးက ကိုယ့္အနားရိွမေနေတာ့ အသက္႐ွင္ေနရတာ ႏွလုံးခုန္ေနရတာေတြက အဓိပၸါယ္မရိွသလိုပါပဲ ကိုယ့္ရဲ႕ ကေလးငယ္.....
ေျသာ္ ကိုယ့္အမ်ိဳးသမီးကို ျပန္ၿပီးလြမ္းေနရတာလည္း လြယ္မေနပါလားေနာ္....
ဟင္း.....ဒင္းကို ဒို႔ တစ္သက္မေၾကဘူး....
လူကိုလည္း မပုတု ေခၚလိုက္ ဟိုေျပာလိုက္ဒီေျပာလိုက္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ စကားေျပာ ရလက္ေပါက္ကပ္တဲ့သူ.....
ဒို႔ကေရဆို ႐ွင္က မီး ျပဒါးတစ္လမ္း သံတစ္လမ္းအဲ့ေလာက္ထိ ဒို္႔နဲ႔ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္ေနတဲ့လူကို
ဲ့ဒို့ကရွင့္မ်က္ဝန္းေတြကို ရင္းႏွီးတယ္လို႔ ခံစားေနရၿပီး ဘာေၾကာင့္မ်ား သူ႔အနားမွာအတူရိွေနရရင္ လုံျခံဳေႏြးေထြးမႈ ရိွတယ္လို႔ ထင္ေနရတာပါလိမ့္ ႐ွင္ရယ္...
ဘာေၾကာင့္မို႔ ႐ွင့္ရဲ႕စူးရဲတဲ့အၾကည့္ေတြၾကားမွာ ဒို္႔ ဘာေၾကာင့္ မ်ား ရင္ခုန္သံ စည္းခ်က္ေတြ က မညီမညာျဖစ္ေနရတာလဲ ႐ွင္ရယ္....
YOU ARE READING
!♥A Thousand Years♥! {Completed}
Short Story#Normal Fanfic #BLACKPINK Myanmar #Li&Ruby
