Chapter 7

16 0 0
                                    

Hi po ulet sa magbabasa diyan, i hope you like my story.

Ang mga pangyayari sa storya ko na tumatama sa anomang pangyayari sa totoong buhay ay hindi sinasadya at imagination ko lang.

PLAGIARISM IS A CRIME.

Vinn's

Natapos ang araw ko na may malaking kuwestiyon sa utak ko. Anong nangyayari sa mundong tinatapakan ko? Bakit ganito? I act normal as i can. Why those things na pinapaala sa akin ang nakaraan ko? Should i call masaklap na nakaraan?

Past is past and present is always present. Present may becomes past but past never bacame a present.

I always think about what will happen to the next days, weeks, months and also years. If have a something new? I regret the days have past. Di ko binigyan ng halaga ang kung ano mang meron ako.

Simula sa lahat hanggang sa huli alam ko na mawawala ako sa mundong ito ng may pagsisi. I try to forget but i can't.

Minahal ko yung buhay ko, pero kong kailan ako nagbago siya namang may pagka tarantado.

“Hey are you still mind what happened a while ago?” biglang basag ni Jomarie sa katahimikan na namutawi sa aming pagitan. Papauwi na kami pero di parin kami nakakasakay. “Balak mo ba talagang maglakad sa oras na to Vinne?” naiinis na tanong ni Jomarie at pinagkrus ang braso.

“Exercise to sa mga buto mo.”

“Nako nako! Gusto mo ng sparring?” dahil sa sinabi niya biglang nabuhay yung dugo ko.

“Asan naman?”

“May kilala ako, paenroll tayo sa kanya.” aniya at saka ngumiti.

“Kailan natin umpisahan?” tanong ko.

“Bukas na bukas ipagpaalam ko kay sir na sabay nalang yung day off natin para makapag bonding naman tayo.”

“Sige.” Sabi ko at tinignan ang oras sa cellphone ko.

Malapit na pala umaga.

“Ahmm Vinn, dito nalang ako paliko na kasi yung bahay namin. So ano na? Mauna na ako sayo ah?” paalam niya at iniwagay-way ang kamay.

Madilim na naman ang daan. Paano nalang kaya kung ganito palagi yung mundo ko?

Masyadong malungkot ang buhay ko para palungkutin ko pa.

Pagkarating sa bahay ay sinarado ko agad ang pinto at saka binaba ang gamit ko. Napahiga ako sa kama, natatakot akong mag online at mas lalong natatakot akong makita ang pangalan ni Mikey sa chat list ko. Nasaktan ko siya ng sobra pa sa inaakala ko, sana pala di na ako pumayag na makipagkita sa kanya. Sana naman hindi siya magtanim ng sama ng loob sa akin, alam ko kakamuhian ako ng isang yon. Siya pa?

Tinignan ko nalang ang insta acc ni Johhan, Wala siyang bagong upload na picture so? Sad naman wala akong pagnanasaan ngayon.

~~

Nagising ako dahil sa sakit ng leeg ko. Hayy, panibagong araw nanaman panibagong oras na hihintayin para sa text. Shit naman ang tagal ko ng naghihintay pero wala parin.

Baka di ako nakapasa.

Napaisip ako sa naisip ko, baka nga, pero stay positive parin. Uminat inat ako saka tumayo para maligo at gumala sa kahit saan.

Ano na bang oras ngayon?

9:30am.

Okay puwede pa naman, nagbihis ako at saka kinuha ang wallet ko. Napansin kong may papel na nakaipit sa may drawer ko kaya kinuha ko ito at tinignan.

I'm Just He's Follower.Where stories live. Discover now