Crazy Love*10

140 7 0
                                    

Hi guys! idededicate ko tong chapter na to kay Yeentopacio. :* Hihihi, thanks sa pagsuporta<3

Salamat din sa iba pang sumusuporta! pagpatuloy nyo lang ang pagVOTE&COMMENT, libre naman eh. ^^ MeLovesYouAll. :* 

I chuchu you. <3

--

Chapter ten*

THAT SAME DAY;

Tinawagan ko kaagad yung number na nasa I.D nung nasagasaan na pwedeng matawagan incase of emergency.

*RIIIIIING* *RIIIIING*

*TOOT*

"Hello? is this Paula Richards?"

"Yes? ano pong kailangan nila?"

"Asaw po ba kayo ni Leonardo Richards?"

"Oho."

"He need you, Naaksidente po ang asawa nyo, nandito po sya sa Hospital ng Maynila. Nasagasaan po sya. Pumunta na po kayo dito as soon as possible."

"Haaa? Nakuuu, Sige sige. Maraming salamat."

"Sige ho."

*TOOT*

Nakakaawa yung boses nung babae, alam kong natatakot sya sa anumang mangyayari sa asaw nya.

Nung makita ko pa lang yung katawan nung nakahandusay na lalaki sa daanan, talagang dali-dali ko syang pinuntahan para matulungan.

dahil ayoko ng maulit yung mga panahong di ko nailigtas ang taong mahal ko.

"Ma! Lu-lumabad ka!"

"D-dj-- a-n-anak....."

"Ma naman! *sniff* aabot k-ka sa *sniff* hospital! Mabubuhay ka!"

"I'm---S-o-sor-ry, A-nak... Ma-ma L-loves you...."

"Maaaaaaaaaaaaaaaa!"

At naalala ko na naman ang isa sa mga pinakamalungkot na nangyari sa buhay ko.

Yung nawala si Mama. TT.TT

Nang makaramdam ako ng lungkot, napaupo na lang ako sa may upuan sa gilid malapit sa E.R.

And maya maya lang, may narinig akong babaeng nasigaw na may hinahanap.

"Nasaan ang asawa ko!?" naiyak nyang tanong.

 "Nasaan! sabihin nyo sakin! Ayos na ba sya? sabihin nyo!"

"Uhm Mrs.Richards?"

napahinto sya ng tunawag ko sya gamit ang surname.

"Sino ka naman?" naiyak padin sya.

"Ako po si Daniel, ako po yung tumawag sa inyo."

Nagulat ako ng napaupo sya bigla at umiyak ng umiyak.

"K..kani..na lang *sniff* tumwa sya.. samin dah..il *sniff* may magan..dang balita sya.. *sniff* pero, Ano to? bakit.. sya nandito!?"

tuloy-tuloy pa din ang pagiyak nya. 

Naawa na ko, napapaiyak na din ako sa nangyayari.

inimas himas ko yung likod ni Mrs.Richards.

"Tahan na po, ipagdasal na lang natin na maging okay ang asawa nyo."

"Maraming salamat iho.."

"Walang anuman ho."

--

--

Alden's POV;

Di ako sanay na hindi maingay dito sa bahay. naikwento ko na bang laging may gera dito? Ah, ang ibig kong sabihin araw-araw maingay.

at saka, kinakabahan ako. Di ko alam kung bakit, pero yung sulat ni mama, kasi naman basa yung sa baba! kaya di ko nabasa ng maayos.

"Makakain na nga lang."

Naghanda ako ng makakain ko. then nakaramdam ako ng pagkauhaw.

pagkakuha ko ng baso, nilapag ko lang ito sa may mesa, at kumuha ako ng tubig sa Ref.

Lalagyan ko na sana ng tubig yung basong nilapag ko sa mesa, pero nabasag 'to. sa kadahilanang nabitawan ko.

Laling bumilis ang tibok ng puso ko. kinakabahan ako, kutob ko na parang may masamang nangyari.

Pero hindi ko pa din inisip na may masamang mangyayari. THINK POSITIVE LANG.

Crazy LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon