Songül gece susamış kalkıp mutfağa inmiş. Saate bakmış sonrada dışarı bakmış birinin bahçeden çıktığını görmüş kapıyı açıp dışarı bakmış ama bahçeyi dolanamamış korkmuş yukarı çıkıp güneye söylemiş
GÜNEY : Sen burda kal ben bakıyorum
SONGÜL : güney ama
GÜNEY : Burda kal
Güney çıkıp bahçeye bakmış içeri girmiş
GÜNEY : Yamacı çağır
SONGÜL : Noldu
GÜNEY : Yamacı çağır soru sorma
Songül yukarı çıkıp yavaşça yamaça seslenmiş
YAMAÇ: efendim
SONGÜL : Güney çağırıyor
YAMAÇ: Nolmuş
SONGÜL : Söylemiyor
SENA: Nereye
YAMAÇ: Yok bişey
SENA: O zaman niye kalkıyosun
YAMAÇ: Geliyorum sen yat
SONGÜL : Hadii
SENA: Bende geliyorum
YAMAÇ: Sen yat istiyosan
SENA: Gelicem
Aşağıya inerler ve güney ile yamaç bahçeye cıkmışlar.
SENA: Noldu
SONGÜL : Ben bahçede birini gördüm sonra güney baktı yamaçı çağır dedi
SENA: Geliyorlar yamaç noldu
Yamaç bişey diyememiş
SENA: Konuşsana noldu
YAMAÇ: Bişey yok
SENA: Bişey olmuş bana bak
Sena bahçeye doğru gitmeye başlamış güney ve yamaç onu tutmaya çalışmış ama sena genede gitmiş. Yerde yatan biri varmış.
SENA: B bu kim
YAMAÇ : Bilmiyorum siz içeri geçin
SENA: Hayır bu kim
GÜNEY : Bak iyice kötü oldunuz içeri girin hadi
SONGÜL : Sena hadi
(Senanın başı dönmüş )
YAMAÇ: Sena sena gel tamam
GÜNEY: Songül sende git
Yamaç içeri girip senayı yatırmış
SONGÜL : Daha iyimisin
SENA: İyiyim öyle kan görünce bir an tansiyonum düştü
YAMAÇ: ben güneyin yanına gidiyorum dikkat et
SENA: Tamam
SONGÜL : Su getiriyimmi
SENA: Gerek yok o çocuğun fotoğrafı vardı kulubede daha yeni asılmış o fotoğraflar
SONGÜL : Eminmisin
SENA: Evet oydu çok iyi hatırlıyorum
SONGÜL : Geliyorlar ben gidip kapıyı açayım
GÜNEY : Çocuk yoktu
SONGÜL : Nasıl yoktu ya ne dediginizin farkındamısız
YAMAÇ: Yoktu her yere baktık
SENA: Nasıl ya öylece yerde yatan küçücük çocuk nasıl bi anda yok oluyor.
YAMAÇ: Bilmiyorum sen iyimisin
SENA: iyiyim kulübe de fotoğrafı vardı gördüm
GÜNEY : Eminmisin
SENA: Evet hatta kulübeye gidip bakalım
SONGÜL : tamam bencede mantıklı
YAMAÇ: Ama biz o kulübeyi daha toplamadikkı
SENA: Toplarız eski haline getiririz bakarız
GÜNEY : Hadi ozaman gidelim
Kulübeye gidip eski haline getirmişler fotoğrafları asmışlar aksama kadar orda durmuşlar.
SONGÜL : Sena gerçekten doğru hatırlıyomuş
SENA: Ses geldi dışardan bi baksanıza
Kapıyı açıp bakmışlar ve kapının önünde kocaman büyük bir zarf varmış. Zarfı açmışlar içinde kocaman bi şekilde o çocuğun fotoğrafı çıkmış . Herkes çok korkmuş
YAMAÇ: Hadi eve çabuk
Herkes eve doğru hızlıca yürümeye başlamış Songül yerde parlayan bişey görmüş eğilip eline almış
SONGÜL : Bakın ne buldum ama bunun burda olması imkansız
SENA: Ee bu benim küpem burda ne işi var bunun
YAMAÇ: Burdan geçerken dusurmuşsundur belki
SENA: İyide ben bu küpeyi burda hiç takmadım ki
GÜNEY : Bunu evde konuşalım bence bura yeri değil
Eve girmişler herkes oturmuş ve konuşmaya başlamışlar
YAMAÇ: Sen küpeni evden getirdinmi
SENA: Hayır hatta ben bu küpeyi hiç takmadım bile
GÜNEY : Benim çok uykum geldi sabah konuşalım bence
YAMAÇ: Bencede benimde çok uykum geldi
SONGÜL : Hadi o zaman iyi geceler
Herkes odasına çekilmiş ve uyumuşlar.
