Zorundalıklarla Nefes Almak Yaşamak Değildir

Seni Yaşarken, ÖLDÜM ...

Biliyor musunuz ? Insanı asıl yoran alışılmışlıkların bir anda yok olmasıdır ..

Bunu anladığım da kaybedişlerin en ağırını yaşamıştım...

En büyük yeminler ve sözler hayat tarafından görmezden gelindi ..

Ve bir aşk iki insan ayrılıkla sınandı..

Aslında sınandım ..

Keşke o tarafından terk edilseydim .

Keşke bizi ayıran üçüncü bir şahıs olsaydı .

Ama yaşadığını bilseydim . İyi olduğunu bilseydim .. tamamlanamayan cümleler ve

soru işaretleriyle geçiyordu günler .

geçmeyenlerin yanı sıra dinlemiyordu zaman. Iyileşmeni düzelmeni beklemeden fırsatlar dizip,engeller koyuyordu önüne ..

sonrasında ne mi oluyordu? ..

Hiç ve pişmanlıklar ..

alışılmış varlıkların yokluklarına alışmaya çabalamak.. veya gidenleri gelecek olanlarda aramak .. ya da gelenleri gidenlere benzetip reddetmek ..

Ne saçmaydı ..

Hayat bunları düşünücek kadar uzun değildi.. Herseyi dozunda bırakarak yaşamak lazımdi .. Ve yaşadım diyebilmek içinde anî akışına bırakilmek gerekti..

çünkü nefes almak, yaşamaktan ibaret değildi .. Keşke bunları seni yitirip kendimi kaybettiğim zamanlarda anlasaydım ..

Anlasamda sözleri yaşama dökebilir miydim bilmiyorum .. ama en azından gözyaşı dökmeden ağlıyabilirdim ..

Böylelikle tükenmezdi gözlerim ..

Ve duygularıma körleşmezdim ..

Bu kadar donuk ve soğuk olmazdım ..

Şimdi bile şu satırlarla içimi acıtan hatırlanmışlıklar var .. Hiç silinmiyor .. öpüşünde ki sıcaklık bile.. o anda ki gibi dudaklarımda .. aklıma geldiğinde varmışsın gibi bir heyecan . Ama acı bir heyecan . Gerçekle bütünleşmiş ve tatsız ..

Gözlerim doluyor yine bak sevdiğim adam. Ve olmayan ellerini yanaklarımda hissediyorum.. Gözlerin yine gözlerime çakılmış gibi.. hayalinle bile gerçekleri yaşatıyorsun bana.. ve ben yokluğunla siliyorum anlarımı.. kayıplarım yokluğunla var oluyor ..

Yaşarken eksilmek böyle birşey ..

Sen her geçen gün saplanıyorsun içime.. bense kendimin uzağında kalıyorum .

Olmayan seni yaşayabilmek için kendimden geçiyorum. Bu geçis soyut ölümmüş sevdiğim .. ve ben bunu öldükten sonra anlıyorum ..