3.

116 7 2
                                    

Alex zuchtte en reed op een voorzichtig tempo naar het ziekenhuis. Daar zou Jonas liggen. Hij keerde zich naar de achterbank waar Brandon, Jimmy en Charlie zaten. Jimmy keek strak voor zich uit en er liepen geluidsloos tranen over zijn wangen. Zijn hand lag op Charlie's knie. Zij was opvallend stil voor haar doen. Waarschijnlijk dacht ze aan haar broertje. Alex baalde, hij wou zijn vrienden zo niet zien. Hij zag hoe ook Brandon zijn tranen verbeet. Wacht, Brandon die huilde, zag hij dat nu goed? Deze kant had de andere zo zelfzekere Brandon zelden of zelfs nog nooit laten zien. Een luid getoeter haalde hem terug naar de realiteit. Hij gaf een forse ruk aan zijn stoer en draaide zo de auto om. Jimmy keek hierdoor geprikkeld op. "Alex, hoofd erbij houden makker. Ik wil liefst in een stuk in dat ziekenhuis zijn." Na zijn woorden had Jimmy spijt. Met een bedremmelde ' sorry' excuseerde zich en draaide hij zijn hoofd naar het raam. Alex keek naar Mila. Ook zij huilde. Logisch ook, het deed haar waarschijnlijk denken aan haar moeder. "Alles goed? " durfde hij te vragen. Na het uitspreken van die vraag voelde hij zich een enorme idioot. Mila haalde haar schouders op. Het liefst had ze nu in Amerika gezeten, samen met Brandon schitteren in die videoclip. Hij had hiervoor begrip gehad, dat besefte ze. Het was hij die haar overtuigd had om te gaan met de woorden ' dat Jonas er zo sneller door zou komen.'

vrienden voor het levenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu