Zion Elixir

~Sisters : Partners in Crime~

Zion's P.O.V

Kring! Kring! Kring! Hello.

Oo. Ok. Ok. O sige. Magkita na lng tayo dun.. Wag ka na lang pumunta dito.. Magagalit si papa..

Oo wag ka mag alala.. sure.. ok.. bye.

Isa na naman sa mga BOY TOY ko. Tawag namin yong ng kapatid ko sa mga lalaking nagpapaka tanga sa amin. Ewan ko ba sa kanila. Sayang. Sinasayang nila ang panahon nila sa amin. Sa akin. Hindi ko gustong gawin yong ginagawa ko. Peru ngmamakaawa silang tanggapin ko. Ok lang daw kahit marami sila. Oo alam nila. Sabi ko nga hindi ko ginusto yun. Na aawa lang ako sa kanila.

Ako si Zion William. Yu for short. A certified BITCH. Peru hindi ako lumalapit sa lalaki para lumandi. Sila ang lumalandi sa akin. Nagmamakaawa with matching luhod pa. Syempre maganda ako eh.

"Sino yon?" Tanung ng kapatid kong si Vinx.

Vixen William younger sister ko. Three years lang ang gap namin dalawa. Kaya magkasundo kami. Para sa amin sandigan namin ang isa't isa. Karamay at higit sa lahat kasabwat. Walking diary namin ang isa't isa. Wala na yatang secreto ang hindi alam ng isa sa amin. Pati mga censored na bagay.. name it. Syempre anjan din ang away. Hindi naman maiiwasan yong. Peru yon ang ngpapatatag sa amin.  Pag mayroon kaming hindi pinagkasundoan maya-maya lang ok na kami. Pag ng usap kaming dalawa daig pa namin ang matagal nang hindi nagkikita. Lagi kaming napapagalitan dahil sa chismisan namin dalawa. At ofcourse ang topic.. toys. Wala kaming paki alam sa buhay ng iba. Hindi kami nangingialam sa buhay ng iba. Mahalaga lang sa amin ang mga sarili namin.

"Si Mark yun" sagot ko. "Magkita daw kami. Sabi ko oo. Gusto nga sana nyang sunduin na lang ako dito sa bahay. Sabi ko magagalit si papa."

"Palusot ka pa." Sabi ni vinx.

"Syempre alam mo naman na ayaw kong makilala nila sila papa at mama at makita ang buhay natin. Keep everything in private. Ang gusto ko ang lalaking seseryosohin ko lang ang ihaharap ko sa kanila" sagot ko.

"Tama din naman yon. Para hindi tayo mahirapan pag hiniwalayan na natin sila. Mahirap na." Sabi niya.

Nghahanap ako ng masusuot na damit. Sinisimulan ko na namang guluhin ang cabinet ko. Hindi mo aakalain na my cabinet pala dito sa kwarto dahil sinadya talaga naming naka built-in sa ding-ding ang mga cabinet para hindi magulo tingnan. Bahagya ko lang tinulak yong parte ng dingding para buksan ang pinto ng cabinet. Oo walang hawakan.

"Makikipag kita ka ky Mark?" Tanong ni Vinx sa akin.

"Ofcourse not!" Sagot ko.

"E, ba't ka nanghahalongkat jan sa mga gamit mo kng hindi ka aalis?" Tanong uli nya.

Naka upo siya sa harap ng salamin niya habang nilalagyan ng kung anu-anung orasyun yung mukha niya. Sa aming dalawa mas maarte siya sa katawan. Kahit polbo lang at manipis na shade ng lipstick lang ok na ako.

"May client ako. Magpapagawa daw ng family portrait. Sa tagaytay daw ang settings. I need to be there in 4hrs. Ngamamadali ako. So you just tell mom and dad na mawawala ako ng 3 days."

"What?! Di ka pa ngpaalam? Alam mo naman na magagalit si dad pag hindi ka ng papalam ng maayos diba? And three days? Ang tagal nun! Usually 2 days mu lang naman natatapos yong mga portraits ba't 3days pa? Where are you really going ba talaga?"

Pang uusisa nya. Alam nya talagang ngsisinungaling ako. Great.

"Fine. Two days lang talaga yon. Mag a-unwine lang ako bago ako umuwi."

"So sinong dadalhin mo?" Tanong uli nya.

"Betty of course." Sagot ko.

"Mag momotor ka lang? Ang layo-layo nun tapos magmomotor ka lang? Panu kng mapagod ka? O ma disgrasya? O kylangan mo ng magpahinga dahil sa layo ng byahe mo? Panu ka mgbibihis? God Zion your crazy! Dalhin mo si Broke! Or else hindi ka makaka alis!"

Singhal nya sa akin. Ganyan yan. Akala mo siya ang mommy ko. Wala na akong masabi sa kanya.

Eh, sa gusto ko lang magmotor para mas mabilis ako makarating. Gusto pa talaga nyang dalhin ko si Broke. Yong fav niyang beatle car. Sabagay okey na rin yon para relax habang nag ba-byahe.

"Okey! Okey! I retreat! Si broke na ang dadalhin ko." Panigurado kong sagot. "Just give me a ring okey? Para naman hindi ako ma bore dun."

Sabi ko sa kanya sabay empake na. Backpack lang dala ko. At yong tools na gagamitin ko sa pag portrait. Yeah, Im an artist. On-call artist. Hobby ko yon hangang naging sideline ko na rin. Kunti lang ang dala kong damit, mga underwears at vanity kit to freshen up. Tapos umalis na ako dala ang mga gagamitin ko. Sa kusina na ako dumaan bago lumabas. Mas malapit kasi ito sa garage. Kumuha ako ng yogurt at sandwich sa ref bago sinungkit ang susi ni broke sa lagayan ng mga susi. Madali mo lang ito malalaman na ky broke ito dahil literal sa beatle ang hawakan nito. At diretso na ako sa garage.

Simple lang naman ang buhay namin. Simpleng bahay. Simpleng pamilya. Yong kahit papaano ay tatlong beses sa isang araw nakakakain. Yong Step mother ko ay butihing my bahay. Grabe wala na akong masabi sa kanya. Sa sobrang kabaitan puro smile na lang ang sinasagot niya.  Yup, anak lang ako sa labas. Nagkahiwalay ang parents ko nung mag wa-one year pa lang ako. At dahil nga mabait ang naging pangalawang asawa ng papa ako na siya na ngayong legal wife niya syempre tinangap niya ako. Pinag aral. Minahal na parang tunay na rin niyang anak. My isa silang anak yun ay si Vixen. Nung una hindi kami magkasundo. Issue niya palagi ang tunay kong mom. Ayaw niyang nakikipag communicate pa ako sa mom ko. Sinabihan ko naman siya at siniguradong walang habol ang mom ko sa papa namin. Masaya na siya na buhay dalaga. Para kasi sa kanya masakit sa ulo ang mga lalaki. Ang papa namin ay ngtatrabaho sa munisipyo bilang trafic inforcer. Siya talaga ang artist sa pamilya namin. Tuwing my election sa kanya nagpapagawa ng tarpuline ang mga koma-kandidato. Hands-on yun. At kami ni Vixen ang mga alalay niya.

Nilagay ko sa passengers seat ang mga dala kong gamit at nagmaneho na ako. Pinatugtug ko sa player ang paborito kong kanta. Para hindi boring habang ng da-drive.

~ Yes, I do, I believe

That one day I will be

Where I was right there

Right next to you

And it's hard

The days just seems so dark

The moon, the stars

Are nothing without you

Your touch, your skin

Where do I begin?..~

Argh! Fuck! That song again. Sa lahat ba naman na pwedeng I-play na kanta yan pa talaga? Tsk. Pa iling-iling na lang ako sa na isip ko.

It's been... 2 yrs na yata.. 2 years na mula nung nag yari yun. And swear to god alam niyang how much I really wanted to forget those memory and move on.

.........................................

N/A Sory po sa lahat na nag aantay ng update ng Zion's Elixir. Medyo naging busy lang po. Pero try ko na talagang I.update ito. Para naman mas ma subaybayan niyo ang buhay ni Zion at kung ano si Elixir niya. Maraming salamat po. Please hit the vote button para po mas ganahan ako. Hahahaha. Pretty please? Comment na din para alam ko kung my flaws pa akong need na ayusin. Salamat ng marami. *winks*