I Met A Star

Chapter 12

                        D.O's POV
Ang talaga ng babaeng to. Alam ko naman na di siya sanay msgsuot nito. Pero ang purpose ko lang naman ay wag na siya mabully ng mga classmates namin. So kahit 100% na tanggapin ko siya, I need to change her for the better.

"D.O,ano ba kasi?  Tara na. Ang kulit mo din eh noh!  "Pearl in his face halatang naiinis na siya.

"Just try it"-ako. Paano ko na siya makoconvice?

"Bakit? Wag mo sabihin pati ikaw, ayaw mo rin sa itsura ko? Na namdidiri ka rin sakin? E di sana di na lang tayo nagpunta dito. Sana sinabi mo nalang sakin ng diretso. "Pearl.  Nakayuko siya anf she is crying.

I let go of her hand snd came near infront of her. I touch her face abd wipe her tears. While she's not looking at me.

"Pearl , Pearl look at me "-ako. That time she's look at me. Straight in my eyes. I can see the pain. Did I hurt her that much? "Sorry, sorry talaga. But it's not what Im saying. Gusto kiya. Ilike you 100%. The way you think, your attitude and your physical apprarance. Ilike that. That's why I want you to be my friend. Pero nasasaktan din ako. Naiinis pag umiiyak, umiiyak ka dahil sa maarte nating classmates."-ako

"Kaya nga, diba maarte sila? That's why I dont need to be like them. Kssi di ako maarte."-Pearl

"Pearl,ang kaartehan ng isang tao doesn't reflect on their physical appearance. It reflects to their attitude. Al mo kasi Pearl, di ka mahal ng mga taong mahal mo dahil sa itsura mo, mahal ka nila sa ugali mo. Kaya kahit maganda ka o pangit ka,  amg mahalaga wag magbabago ung ugali mo."-ako

"Why? Why do you need to change. Need to change me?"-Pearl. nakayukong tanong niya.

"No, Im not changing you. You yourself need to change. You need it to be better, to have stronger personality. And me? Im just helping you."-ako

Himawakan niya ang mga kamay ko ng nakahawak sa mukha niya and them she started to cry again. Tapos niyakap niya ko. In that moment I wish na sana ganito na lang kami lagi. Ewan ko kung bakit. Pero naninikip ang dibdib ko.

"Thank you, thank you."-Pearl. Sabi niya habang yakap niya ko. "Salamat, kasi kainigan kita."-Pearl. Wait!! Kaibigan, tama kaibigan niya naman talaga ko. Pero parang may dissapointment.
Medyo nalungkot ako pero ano bang mali sa sinabi niya?

Super OA ko na siguro,  niyakap ko pa siya. Kaya nung kumalas na.ko sa pagkakayakap ako naman ang humawak sa kamay niya.

"Tulungan mo ko ha?."-ako

"Oo naman."-ako

"Alam ko expert ka na sa maayos tignam na damit."-ako

"Huh? Anong ibig mong sabihin? "-D.O.

"Siguro naman marami ka nang naging girlfriend na maganda manamit. Kaya alam mo yung magamda o bagay sa hindi."-ako
Pero ouch din nun. Ewan ko kung bakit.

"A-Ako? W-" hindi ko na siya pinatuloy mag-salita. Hinila ko na lang siya medyo inis din yung mulha niya peri totoo naman . Idedeny pa.

Si D.O. ang pumili ng mga dress at ako si sukat lang.

"Ano okey ba?"-ako.  Halos makasampu na akong sukat.  Siguro naman may bumagay din sakin. Kasi aaminin ko, sexy din naman ako. Slim and petite. Sadyang pang manang lang ako manamit.

"Ms. Kunin ko po lahat ng sinukat niya. Kasama yang suot niya. Wag mo ng hubarin yan, yan na ang suotin mo."sabi nya sa nag-aasisist sakin at syempre sakin. Wow! Boss! Bossy nya ha?

"Sir, card or credit?"Ms. Ewan

"Credit card. Ito oh"-D.O. inabot niya ang credit card niya sa cashier tapos umalis siya. Parang namimili siya ng damit. Ano? Di pa tapos?

"Maam , ang sweet naman ng bf niyo. Kahit kanina parang natatakot ako sa kanya dahil naka mask siya. I didn't know na ang sweet niya."-Ms. Ewan

"Sweet? Sweet na yan sa palagay niyo Ms. ? Tsaka hindi ko po siya bf ? "-ako

"Ahh hindi ba? Para kasing. Alam niyo po habang nagsusukat kayo ng dress,paglalabas kayo nagsusungit siya. Pero pagpapasok po kayo bakikita ko po yung amazement sa maya niya. Tapos bulong siya ng bulong sakin. Este ang ganda nyo daw po. Tapos lahat ng sinusuot niyo bagay na bagay sa inyo. Na tipong kahit hindi nakikita sa bibig niya yung mga ngiti nya at sa mata niya nagrereflect sa kanya.  Kaya kung manliligaw po siya sa inyo? Bagay po kayo"-Ms.Ewan

Hindi na ko nakapagsalita. Inabot na niya lang sakin lahat ng binayaran ni D.O. tapos yung credit card.

Di maalis sa utak ko yung huling sinabi ni Miss Ewan. Bagay Kami. Bagay? Di kami pwedeng maging bagay , kung alam lang nitong si Miss Ewan kung gaano kasikat yung nasa harapan niya. Tapos biglang dumating si D.O.

"Ano tulala?"-D.O. siguro nalita niya rin akong nakatulalala. Nginitian ko na lang siya. Naalala ko yung bayad, ang mahal nito tapos siya lahat nagbayad

"D.O. oh!" Nag-abot ako sa kany ng php.5,000 . Paano kasi kulang limang libo lahat ng dress na to. Tumingin siya sakin na nagtataka.

"Ano yan?"-D.O.

"Ito yung bayad dito sa damit". Tinaas ko pa yung hawak kung paper bag na hinila niya. Sigurong nakalimutan niyang hilain. Ay Este buhatin.

"Hindi treat ko yun."-D.O.

"P-pero ".-ako nakakahiya

"Walang pero-pero "-D.O.

"Thank you" yun na lang sinabi ko. Tama nga si ate kahit di nakikita yung ngiti nya,  makikita sa mata nya napangiti na lang ako. Sweet? Hindi siguro, sadyang mabait lang siya.