Hiç bir zaman aşka inan biri olmadım ta ki ona aşık olana kadar.Nefret ederdim çoğu aşk filminden.Herkes beni sever, kimi istersem elde ederim sanardım.Arkadaşlarım sevgililerinden ayrıldıklarında hep ağlar,üzülürlerdi bende hep kızardım.İnsan başına gelmeyince anlamıyomuş işte...Herşey,onu birine benzetmemle başladı.İstanbuldan konuştuğum bir çoçuk vardı.Adı Berkay.Sosyal medyadan tanışmıştık öylesine konuşuyoduk.Sürekli fotoğraflar falan atıyordu bana.Tabi bende ona.Aklınıza yanlış bişey gelmesin sakın normal fotoğraflar canım..Herneyse bişey olcağından değil ama konuşuyoduk işte.Bişey olmıycak diyorum çünkü o İstanbulda bense İzmir ne olabilir aramızda mesafelerden başka.Neyse bu bana soğuk davranmaya başladı baya ama öyle böyle değil.Bir akşam konuşmayalım dedi.Valla nededini bende bilmiyorum.Sordum söylemedi.Haliyle konuşmayı bitirdik.O gece düşünüyorum acaba neden böyle yaptı diye bir türlü cevap bulamıyorum.Amaaan dedim koy göte banane.Sabah oldu yine o iğrenç okula gitmek için hazırlandım.Tenefüslerde dışarı çıkmayı seven tiplerden değilim.İyi hatırlıyorum edebiyat dersine girmeden önceki tenefüstü.Bizim sınıftaki Ömerle konuşmak için gelen Berkaya benzeyen bir çoçuk karşımda duruyor.Okul açılalı 5 ay olmuş ben bu çoçuğu daha yeni farkediyorum.Gözüme nasıl tatlı geldi anlatamam.Orta boyu,buğday teni,rampa saçları beni nasıl etkilediyse derste Berilin beni cimcirmesiyle irkildim.Artık nasıl daldıysam seslenişlerini duymamışım.Diğer tenefüs bizim oğlan yine geldi.diğer tenefüs yine.Öyle böyle derken 1 hafta geçti.Ay Allahım bir insan hiç mi kızları kesmez.Kızları geçtim etrafına bakınmaz yahu.Beni hiç farketmiyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Seni Seviyorum
ChickLit"Hiç beklemediğimiz insanlar bize en büyük kazıkları atarlar."