the marauders era (remus lupin)

terug naar hogwarts

ravens pov

ik zat in de trein toen mijn compartmentdoor open ging en lily samen met sev naar binnen kwam

hey zei lily

ik zwaaide als soort hey ( nog niet gezegd maar ik kan niet praten ik ben mute)

je praat nog steeds niet zie ik zei sev

ik knikte

wat is dat vroeg lily wijzend naar mijn wang waar een litteken met een grote bruise zat

niks ik viel van de trap gebaarde ik

ze geloofde het niet maar vroeg niet verder

ik pakte mijn boek en begon te lezen na een tijdje ging de deur weer open en de marauders stonden daar

ow lily-pad ga alsjeblieft met me uit zei potter

nee zei lily

waarom hang je eigelijk met deze twee lozers vroeg black

dad deed pijn maar ik keek niet op van mijn boek

hey we hadden het ook tegen jouw zei potter

pettigrew pakte mijn boek af en ik probeerde het te pakken

hij gooide het naar black die het naar potter probeerde te gooien maar ik onder schepte het zonder enige moeite

hierna gingen ze ons zitten irriteren voor de rest van de reis

lily en ik gebaarde de hele tijd en sev kon het gelukkig ook bij houden maar de marauders konden er niks van

wat zegt ze vroeg potter

dat je moet oprotter gebaarde ik

lily barste in lachen uit en zei daar heb je gelijk in

ik pakte mijn schriftje en begon te schrijven terwijl lily en sev rustig door praatte

hey wat schrijf je vroeg potter

gaat je niks aan gebaarde ik

gaat je niks aan zei lily voor me

hey hoe gaat het eigenlijk met piere

goed hij probeerd onze eerste concerten dit jaar nog te regelen

ow wat schrijf je

ik ben de selectie van liedjes aan het schrijven je mag ze straks wel lezen

ik mag ze lezen yes

ik moet er alleen nog wel de accoorden onder zetten maar ik ga niet gitaar spelen met hun erbij

snap ik

we lachten

ik ga men uniform aan doen we zijn er over een half uur gebaarde ik naar lily

ik ga met je mee sev wil jij even op onze spullen leten

hij knikte

na vijf minuten liepen we weer binnen en wat ik zag was verschrikkelijk

sev werd op de grond gehouden door black en pettigrew terwijl potter al mijn hele schriftje kapot bij zijn voeten had en mijn gitaar in zijn handen met de snaren gebroken

nee gebaarde ik

potter je hebt geen idee wat je net hebt gedaan zei lily

hij keek haar vragend een en ik nam er voordeel uit en pakte mijn gitaar en sloeg hem er mee voor zijn hoofd daarna gooide ik iedereen uit het comparment op mij lily en sev na

alles weg gebaarde ikik zacht

wat moet ik nu doen lily de jongens verwachten de liedjes morgen avond ik kan geen twintig nummers in zo’n korte tijd overschrijven laat staan de vijf liedjes die ik nog moest schrijven

ik begon huilen en lily gaf me een knuffel

rustig maar het komt allemaal wel goed zei ze

nee mijn gitaar is kapot ik kan geen nieuwe betalen gebaarde ik

er was een klop de deur en ik zag remus

sorry ik probeerde ze te stoppen zei hij

maakt niet uit nu is alles toch weg gebaarde ik

nog steeds vind ik het vreselijk de liedjes waren mooi zei hij

je kan gebaren taal en thanks gebaarde ik

een beetje en graag gedaan

moony waar ben je hoorde we potter roepen

ik ga maar nogmaals sorry zei hij en met dat liep hij wel

dat was raar gebaarde ik

ja maar wel lief

ik knikte en pakte mijn wand en maakte zo goed al het kon mijn schriftje gelukkig waren de meeste liedjes nog intanct gewoon minder leesbaar en mijn gitaar die was onvervangbaar

de trein stopte en ik pakte mijn schriftje en een pen ik zou onder het eten door moeten schrijven en ook nog eens de hele avond wilde ik alle schade inhalen

toen we op onze plekken zaten kwamen alice marlene en molly naar ons toe en kwamen bij ons zitten

hey hoe was jullie zomer vroeg alice

ik luisterde niet heel veel ik was erg druk bezig met al mijn liedjes over schrijven

toen de sorting begon had ik er nog maar een volledig over geschreven en bijna een tweede

waarom zit ze zo in dat schriftje te werken

de marauders hebben al haar liedjes verpest en ze was al zo ver ze moest er nog maar vijf schrijven en nu moet ze alle liedjes weer op schrijven voor morgen ochtend legde lily uit

dat is vreselijk wil je hulp vroeg marlene

ik schudde mijn hoofd en begon weer te schrijven

dat is nog niet het ergste zei lily

wat dan vroeg alice

ze hebben haar gitaar kapot gemaakt zei lily

kan je die dan niet met magie maken vroeg molly

ik schudde mijn hoofd en gebaarde nee het was een muggle gitaar een elektrische en nog duur ook die kan ik nooit opnieuw betalen

ik begon weer fanatiek te schrijven en luisterde niet veel

raven kom iedereen gaat naar de common room

ik knikte en stond op

we liepen samen naar de common room waar ik meteen weer ging zitten schrijven tot negen uur

de marauders keken een paar keer naar me alsof ze iets aan het verzinnen waren

ik liep snel langs ze en naar mijn kamer die ik met lily marlene en alice deelde

ik zat op mijn bed en schreef door tot ik alle liedjes had tegen die tijd waren de andere al gaan slapen