ေအာက္မွာ Unicode ေျပာင္းေပးထားတာရွိပါတယ္ ❤️
[ Zawgyi]
"အာ့...... လက္"
သေဘာၤယိမ္းခါၿပီး ဟန္ခ်က္မထိန္းႏိုင္ဘဲ သူ႔အေပၚ ၿပိဳလဲလာတဲ့ လူအုပ္ေၾကာင့္ Xiao Zhan လည္း ပိမိလ်က္သား...
မနည္း ႐ုန္းကန္တြန္းထုတ္ၿပီး မတ္တပ္ရပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္တယ္...
သေဘာၤဟာ မယိမ္းခါေတာ့ေပမယ့္ တစ္ဖက္ကို သိသိသာသာႀကီး ေစာင္းလာတယ္...
သေဘာၤေပၚက လူေတြဟာ ပိုၿပီး ေသြး႐ူးေသြးတန္း ျဖစ္ကုန္တယ္...
" ကယ္ဆယ္ေရး ေလွေတြ အလံုအေလာက္ရွိပါတယ္..အားလံုးဘဲ စိတ္မလႉပ္ရွားၾကပါနဲ႔ တာဝန္ရွိသူေတြရဲ႕ စကားအတိုင္း လိုက္နာေပးပါ"
သေဘာၤေပၚမွ ေၾကညာခ်က္ေတြကလည္း အဆက္မျပတ္ ၫႊန္ၾကားလ်က္...
" သေဘာၤ ဦးေခါင္းပိုင္းမွာ လူစုေပးၾကပါ အနီးအနားက သေဘာၤေတြလည္း ကူညီဖို႔ လာေနၿပီျဖစ္လို႔ စိတ္ ေအးေအး ထားၾကပါ"
ဘယ္လိုဘဲ စိတ္ေအးေအးထားဖို႔ ေျပာလည္း ေသေဘးျဖစ္တဲ့ အတြက္ လူေတြက သူ႔ထက္ငါ အလုအယက္ သေဘာၤဦးေခါင္းပိုင္းကို ေျပးၾကတယ္...
"Yi Bo!!!!!!Ge ကို ၾကားရလား???? ဒီနားမွာ ရွိေသးလား??"
" Zhan Ge!! "
သူ႔ရဲ႕ လက္ကို ဖမ္းဆုတ္လာတဲ့ လက္တစ္စံုဟာ ေနာက္ဘယ္ေတာ့ လႊတ္မေပးေတာ့မယ့္အတိုင္း...
" ကြ်န္ေတာ္ ဒီမွာ Ge!!"
ဘယ္အခ်ိန္က ဘယ္လို သူ႔ေဘးေရာက္ေနမွန္း မသိတဲ့ Yi Bo က သူ႔လက္ကို ဆြဲထားၿပီးၿပီ...
" Ge !!!!!!!!!! အရင္ဆံုး......!!!လူစုခိုင္းတဲ့ေနရာ သြားၾကမယ္!!!!"
တစ္ေယာက္လက္တစ္ေယာက္ဆြဲၿပီး ေဘးခ်င္းကပ္အေနအထားေပမယ့္ ဆူညဲေနတဲ့ လူအုပ္အသံေၾကာင့္ ေအာ္မေျပာလွ်င္ တိုး၍ပင္မေပါက္..
Yi Bo က Xiao Zhan နဲ႔ ေဘးခ်င္းယွဥ္ေလွ်ာက္ေနတဲ့ အေနအထားကေန Xiao Zhan ကို သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ပစ္သြင္းလိုက္ရင္း လူေတြ တိုးတိုက္မႉဒဏ္ကေန သက္သာရာရေစတယ္...
" helicopter ေခၚထားတယ္.!!!! မင္းျပန္ေျပးဆြဲခံရတယ္ဆိုလို႔ Beijing ြျပန္မလို႔.......!!!!"
