Ask diyorum ama aldırma sen

5. Gün

Nasıl oluyor inan bende bilmiyorum. durup dururken bırakıyorum her şeyi. yaşamaksa yaşamak. ama ben içinden çıkamıyorum bazi şeylerin. kendimi bir kaosa sürüklüyorum. kendi ellerimle. insan kendine böyle bir kötülük yapar mı? yapıyorum. hergün bir şeyler buluyorum üzülecek. halbuki bu normal de değil. belki bir hastaneye gitsem deli teşhizi koyarlar. ama gitmiyorum. korktuğumdan değil hayatın hala güzel olduğuna inanmak istediğimden. şarkılar dinliyorum. bazı şarkıların bitmemesi için dualar ediyorum. hayaller kuruyorum. biliyorum ki hepsi gerçekleşmeyecek kadar güzel. ama inanmak istiyorum. bazı yalanlara sırıtıp geçiyorum. bazen çok ağlıyorum. bazen sebebsizce gülüyorum. sonra kendimi bir durakta buluyorum. ben buraya nasıl geldim niye geldim bilmiyorum. bazen bir durakta beklemek daha mantıklıdır. biliyor musun? ben hayatımda hiç uçurtma uçurmadım. hala hayatın güzel olduğuna inanmak istiyorum...
Bunun için sana ihtiyacım var, fakat sen yoksun neden yoksun diye düşünmüyorum artık. Eskiden olsa bulurdum bir yolunu, şimdi yoruldum galiba evet evet yoruldum takatim kalmadı. Ayaklarım su topladı, parmaklarım nasır tutmuş, gözlerimin kırmızılığı etrafima korku saçıyor. Morluklar uyuşturucu kullanımı olarak algılanıyor. Uyku ilaçları yetmiyor artık. Sade ruhsuz bir beden olarak dolaşıyorum ortalıkta bazen su içmem gerektiğini fark ediyorum, kusamıyorum midem çok boş... Galiba zamanı geldi