"Wag kang feeler. Hindi lang ikaw ang tao dito. Hahaha. Halika na nga. Sabay na tayo." :)
KIKILIGIN?! TATALON?! MATUTUWA?! O MAIINIS?! Yabang eh.
Akala mo kung sino. Hmp!
Hmm. Ano ba dapat? Ano nga ba dapat? :)
Sa mga oras na sinabi iyon sa kanya ng isang estangherong lalaki, wala.
Dahil takot lamang ang umiral sa damdamin ni Chloe, walang iba.
Takot? May multo daw kasi sa school nila eh.
Di pa man daw niya ito nakikita. Eh, mas mabuting makasigurado na muna.
Estranghero? Ah. Transferry kasi si guy. Kaya stranger muna. :)
Kaya sa takot, nakisabay na muna si Chloe sa estrangherong lalaking iyon.
Sakto, papalabas na sila ng Highschool Building nang matanaw ni Chloe ang kanyang mga kaibigan.
"Paalam at salamat, stranger! Bye!" , ani ni Chloe sa estrangherong lalaki.
Tutugon na sana ang lalaki nang biglang tumakbo si Chloe upang salubungin ang kanyang mga kaibigan, kaya ayun ang ending ng first meeting nila . . . . .
Umalis si girl. Naiwan si guy.
Nang gabing iyon, hindi na maalis sa isip ni Chloe ang estrangherong lalaking iyon.
Unang impresyon?
"Ha! Presko! Pero, ba't ganun, gusto ko pa s'yang makilala." :)
BINABASA MO ANG
Suddenly, It's Magic. ;) ♥
Подростковая литератураI feel so free, It's like a fantasy Havin' you next to me Suddenly it's magic -- One look, one touch Words just don't say enough When you fall in love Suddenly, suddenly it's magic -- I'm not afraid of letting go I've got to find what's rig...
