shin hoseok
yoo kihyun'u
beklerken
nehre bakan
küçük bir bankta
oturuyor.
yoo kihyun
elbette fotoğraf
makinesini getirmişti—
anı yakalayınca gülümsüyor,
büyük olana doğru
yürürkense iç çekiyor.
shin hoseok'un
yanına oturuyor
ancak kaşlarının çatık
olduğunu fark ediyor,
gözleri donuk ve
dudakları büzülmüş.
"neden bu kadar
üzgünsün?"
"seni bırakmak istemiyorum,
kihyun."
"lütfen benim için
endişelenme,"
yoo kihyun
parmaklarını
shin hoseok'un
parmakları arasından
geçirip hafifçe
sıkıyor.
"yapamam-"
"gülümse, hyung.
benim için gülümse."
