Chapter 1: Last?

1 0 0
                                    

We're lying on a picnic blanket while quietly looking upon the beautiful moon and stars twinkling in the sky.

They are magnificent.

"I like your straight hair, Crosby." My thoughts about stars faded away, when the guy that I-always-forget-his-name spoke.

I chuckled.

Tsk, tatlong linggo na kaming magkakilala pero ni minsan hindi ko binigyang oras memoryahin ang pangalan niya.

It happens all the time!

Nagbuntong hininga ako sa kadahilanang baka magkanda leche leche ang trabaho ko dahil sa pangalan na 'yan.

Call signs are always been my savior.

Hindi ko pinansin ang sinabi niya at ang kanyang daliri na pinaglalaruan ang aking buhok.

Pinagmasdan ko lamang ang tanging liwanag na nagmumula sa buwan at ang mga mangilan ngilang bit'win sa kalangitan.

He chuckled, "you really love stars don't you?" Humigpit ang yakap niya sa akin at ramdam ko ang paghalik niya sa ulo ko. He sniffed my hair and I felt his smile.

*Sighs*

I squeeze his hand, "Nope, i don't love the stars." Tahimik na sabi ko

Mula sa peripheral nakita ko ang pagtaas ng kilay ng lalaki na parang gusto niyang biyakin ang ulo ko para makita kung anong laman nito.

Ito ang pinaka gusto kong hitsura ng mga subject ko.

Curious as cat.

Nangangahulugan nito na malapit na matapos ang trabaho ko or so mga ilang oras nalang matatapos na.

I smiled genuinely,

Inudjust ko ng konti ang mukha ko para tumingala sa kanya. Mga tatlong pulgada nalang ang layo ng mga mukha namin.

He looked straight into my soul like he was digging my thoughts. His eyes full of fondness. Tsaka bumaba ang tingin niya sa mga labi at idinikit ang ilong niya sa ilong ko at napangiti. I bit my lips for the effect and also stares at his mouth. He moved closer than before and close his eyes. Our lips is already one inch closer.

I smirked and looked away.

Then I started to talk.

"I love the way it shines, it's not the stars itself that I love. It is their brightness that made me fall in love more in darkness."

I, again look at him to see a better view of his disappointed face. I pinch his nose, then smiled sweetly. He smiled back at me completely confused and embarrassed.

And in a few seconds it turned into a genuine smile.

Napaka gwapo ng lalaking ito. Isa ito sa mga dahilan kung bakit napaka dali sa kanyang mamingwit ng mga babae.

Umiling ang lalaki.

"You're different." He said, while staring at the full moon.

A.K.A KarmaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon