GİZLİ HAYAT

BANA NELER OLUYOR?

Selam :) yeni bölümler bir gün içinde veya iki gün içerisinde geliyor :D'' Multimedya: Drew'in kız kardesi. ^^

''Tabii geç'' dedim en soğuk ses tonumu kullanmaya çalışarak. Aslında bende isterdim Drew ile arkadaş olmak, iyi birine benziyordu. Fakat sazan balığı gibi de atlamamak gerekir çünkü düşüncelerimde yanılabilirdim. Drew'in koltuğa oturmasını izlerken bende karşı koltuğa oturdum. Drew elinde ki çiçekleri sehpaya koydu ve bana sıcacık gülümsedi. Gülümsediğinde yanağında çıkan iki tane küçük (!) gamzeleri vardı. Gamzeleri onu masum kılıyordu. Gözleri ela ile karışık yeşil tonundaydı. Saçları bal rengi gibiydi. Her kızın isteyeceği bir masumluğu ve yakışıklılığı vardı. 

'' Beni izlemeyi bırakırsan seninle sohbet etmeyi deneyeceğim ama dikkatimi dağıtıyorsun Gray.'' deyip güldüğünde, hiç birşey olmamış gibi kaşlarımı çattım. Drew haklıydı daha ilk günden röntgenci gibi onu dikizlemiştim. Bugünlük bu kadar rezillik gerçekten yeter ve artardı. 

''Ee,şey,yani özür dilerim. Gerçekten dikkat çekici bir yapın var.'' dedim. Lanet olsun! az önce ne demiştim!? Sözümü geri alıp her şeyin baştan olmasını diledim, ve sonraböyle birşey olmayacağı aklıma geldiğinde kendimi tutamayıp güldüm. Oda benimle beraber gülmüştü. 

Sonunda sustuk. Drew gözlerimin içine baktı. Ondan etkilenmiştim, yalan değil.Evet evet kesinlikle eminim ondan etkilenmiştim lanet olsun ki. 

''Bana kendini tanıtır mısın Gray?'' deyip 32 diş sırıttı. Onu onayladığımı göstermek için kafamı salladım. Tabiki de üvey annem ile babamın bana yaptıklarını anlatmayacaktım. Buraya yeni bir hayat kurmak için gelmiştim öyle değil mi?

''18 yaşındayım. Buraya arkadaşım Elena'nın yanına okulum için geldim. Amerika'dan buraya gelmek bayağı uğraş gerektirdi ama yinede buradayım. Okulum bitene kadar burada kalacağım. Bu kadar. Sen kendini tanıtır mısın?'' dedim gülümseyerek. 

'' Bende 20 yaşındayım. Doğduğumdan beri buradayım ve mutluyum. Annemi ve babamı 13 yaşındayken kaybettim. Şimdi bir kız kardeşim var onunla birlikte yaşıyoruz'' dedi buruk bir gülümse göndererek. 

''Neden öldüler ki?''

''Babam borç batağındayken bunalıma girdi. Hız tutkunu biriydi. Birgün annem ile ikisi alışverişe gitmiş bizde evde kardeşimle oturuyoruz habersiz. Sonra ölüm haberi geldi ve uçurumdan araba ile aşırı hızlı seyir halındeyken uçtuklarını öğrendim. O günden sonra klasik hayat işte'' dedi. Ona acımalı mı yoksa üzülmeliyim. Acınmak insanların moralini bozar daima. Ona üzülmüştüm,gerçekten. 

''Birazdan gelirim'' dedim ve mutfağa ilerledim. Portakal suyu hazırladım ve ikram ettim. 

Gitmek için kalkarken onu durdurdum. Gözlerinin içine baktım. Bir süre konuşamadım çünkü dilim tutulmuş gibiydi. Kendimi toparlayarak ''Sohbet ettiğin için teşekkürler.. Sonra görüşürüz umarım.'' dedim ve gülümsedim...

-DREW'İN AĞZINDAN-

Bu sarı ve kısa saçlı, aşırı zayıf ve tatlı kızdan hoşlanmıştım. Tanışmamız hiç hoş değildi. Ama onu ziyarete gittiğimde aramızda ki buzların eridiğine şahit olmuştum. Gözleri sanki çok acılar çekmiş ama yine de hayata tutunmaya çalışır gibiydi. Ondan çok etkilenmiştim. Gitmek için kalkarken beni durdurdu. Aynı zamanda gözlerime derin bir şekilde bakarak zamanı da durdurmuştu. Bu an hiç bitmesin istedim. Ama ne yazık ki onunla vedalaşıp kapıdan çıktım. 

Eve girdiğimde kız kardeşim Taylor her zaman ki gibi uyuyordu. Çok uykucu ama yinede kafa dengi kardeşimi uyandırmamak için odama girdim. 

Duş iyi gelmişti. Şimdi bol bol Gray'i düşünerek uyuyabilirdim. Nasıl biriydi? İleride ne olacaktı? hiç birinin cevabını bilmiyordum. Yavaş yavaş gözlerim kapandı ve kendimi uykuya teslim ettim.

***